‘’Ze hoefden alleen maar verder te gaan en zouden wel zien waar het eindigde’.

Nick Hornby: Op het eerste gezicht.
Uitgeverij Atlas Contact;
Verschijningsdatum: 17/09/2020

Ik las in de Volksrant van 18 september een artikel van Mathijs van Nieuwkerk over het jongste boek van Nick,Hornby dat mij nieuwsgierig maakte: ‘Het eeuwige geploeter en geëmmer met liefde, seks en status en de hele moderne santenkraam aan krankzinnige meningen en ijdelheden wordt door weinigen scherper gezien en geestiger genoteerd.’

Ik had nog nooit iets van Nick Hornby lezen.
Hornby is wereldberoemd, dus ik verheugde mij op een bijzonder boek

Waar gaat ‘Op het eerste gezicht’ over?
Een belangrijk thema in het boek is 'tegenstelling'
tegenstelling in ras, generatie en klasse in Londen , en daarbij komt
2016, het jaar van het Brexit referendum in Groot-Brittannie.

“Op het eerste gezicht’ is vooral een klassiek liefdesverhaal.
Nick Hornby blaast het genre nieuw leven in door het te situeren in een hedendaagse setting.

Lucy, een 43-jarige witte lerares Engels, ligt in scheiding en wordt verliefd op de 21-jarige zwarte Joseph, zaterdaghulp bij een (exclusieve, dure) slager, waar Lucy haar boodschappen doet.
Joseph is afkomstig uit een lagere sociale klasse; Lucy woont in een luxe, vrijwel geheel witte wijk in Noord Londen en is afkomstige uit de gegoede middenklasse.
Zij heeft twee zonen van acht en tien jaar; haar ex is alcoholist..
Het leeftijdsverschil tussen Lucy en Joseph is ruim twintig jaar - Lucy is even oud als Josephs moeder!

Hun relatie is niet makkelijk voor hun omgeving en wordt nog ingewikkelder wanneer blijkt dat het verhaal zich afspeelt tegen de achtergrond van de brexit.

Aanvankelijk let Joseph op de kinderen van Lucy wanneer zij gaat daten met mannen die, volgens de heersende normen, beter bij haar zouden passen dan Joseph (zoals de schrijver Michael Marwood), maar de twee raken, ondanks alle verschillen, verliefd op elkaar en krijgen een relatie.
Ook al hebben zij weinig tot geen gedeelde interesses, en komen ze uit een andere sociale klasse, toch zijn ze erg gelukkig..

Belangrijker dan het verschil in leeftijd en huidskleur lijkt de sociale klasse van de twee te zijn.
Nick Hornby laat zijn lezers zien dat stemmen vóór of tégen de brexit niets te maken had met intelligentie of afkomst, maar alles met groepsgevoel, volgzaamheid en doen wat mensen 'zoals 'ik' doen.
Dus stemt de lerares Engels en liefhebster van Shakespeare tegen, en stemt de vader van Joseph, een steigerbouwer, vóór (vanwege de vele Oost-Europese werknemers in de bouw).
Joseph zelf, in spagaat tussen die twee werelden, kruist in het stemhokje zowel ‘Ja’ als ‘Nee’ aan!

Maar hoe zal de toekomst er uit zien? Als Joseph ooit de leeftijd van Lucy bereikt heeft, gaat zij haast met pensioen. Halverwege het boek laat de schrijver Joseph zeggen waar hij gelukkig van wordt: ‘het heden, en daar bestaat het leven uit.’
De laatste zin van het boek luidt: ‘’Ze hoefden alleen maar verder te gaan en zouden wel zien waar het eindigde’.

Mijn eindoordeel:
'Op het eerste gezicht' is een vlot geschreven roman.
Nick Hornby werpt met humor een kritische blik op de hedendaagse maatschappij.
Het verhaal is heel actueel door de Brexit kwestie.
Veel moderne romans eindigen met een 'open einde'. Gelukkig eindigt 'Op het eerste gezicht' met een ‘happy end’ - allemaal samen op de bruidsfoto van de zus van Joseph.

Een puntje van kritiek: er staan veel dialogen in het boek. (maar misschien is dat het handelsmerk van Horby?)
Ik dacht tijdens het lezen steeds aan een toneel- of film script.
Het boek zal naar mijn mening ook ongetwijfeld verfilmd worden.

Ik ben intussen wel benieuwd naar het oudere werk van Nick Hornby. en ik ga zeker nog een andere roman van hem lezen.