Ik heb zelden zo'n eerlijk boek gelezen

Een roman over de herinneringen aan een bijzondere vriendschap.
Schrijver Arjen van Veelen benadrukt dat het verhaal fictie is, hoewel duidelijk is dat het boek een ode is aan de vriendschap tussen ( de overleden) Thomas Blondeau en Arjen van Veelen.
Thomas heet in de roman Tomas (zonder h) en Arjen van Veelen is de naamloze ik-figuur.
In het boek hebben Tomas en de ik-figuur een bijzondere vriendschap die wreed verstoord wordt door de plotselinge dood van Tomas.
Wie is de hoofdpersoon? Tomas of het ik-personage?
Misschien wel allebei.
Tomas studeert literatuurwetenschappen, de ik-figuur klassieke talen. Beiden houden van schrijven en Tomas haalt de ik-figuur over zich ook meer aan de literatuur te wijden en om de verbeelding op te zoeken. De ik-persoon is bezig met een biografie over Alexander de Grote. Tomas oppert het idee dat ze over tien jaar hun werk in de bibliotheek van Alexandrië leggen.
Tomas is aanvankelijk de dandy-achtige 'leider’: een oude Mercedes, waarin ze uren rondrijden om te kunnen discussiëren, Ray Ban zonnebril, veel wodka en champagne, maar hun samenwerking groeit uit tot een vriendschap die gelijkwaardig en evenwichtig is.
Als een naaste sterft, kun je samen geen herinneringen meer maken.
Arjen van Veelen wilde door deze gelaagde roman nog wel herinneringen maken aan zijn vriend Thomas Blondeau. En hij is daar zeer goed in geslaagd.

.