Meer dan 6,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

De kracht van vrouwen door de tijd heen

MariethaVermeulen 04 januari 2021
Wauw. Ik kan niet anders zeggen dan dat dit een van de mooiste boeken is die ik ook gelezen heb. Zoals Lynn Austin vaak doet, gaat ze van verleden naar heden en weer terug. Hierdoor leer je veel over hoe vrouwen behandelt werden, de normen en waarden en opvattingen tegen het einde 19e en begin 20e eeuw. Echt geweldig om te lezen, al is het in het begin heel vervelend om niet te weten waarom Harriet in de gevangenis zit... Uiteraard zorgt dit er juist voor dat je doorleest! Wat ik het mooist vond aan dit boek, is de manier waarop Lucy en Harriet voor zichzelf opkomen, de een vroeger dan de ander, en op die manier een prachtig leven leidden. Uiteraard is niemand perfect, en dat zie je ook terug in sommige daden en eigenschappen, maar deze twee vrouwen zullen voor mij altijd een voorbeeld blijven. Bebe iets minder, alhoewel ik haar doorzettingvermogen, medeleven en vertrouwen in God nooit zal vergeten. Waarom ik Bebe toch een minder leuk personage vond, lees je hieronder.

Hieronder beschrijf ik (zo kort mogelijk ;) mijn mening over het verhaal zelf, niet de manier van schrijven.
(Let op, spoilers ahead!)
Het verhaal waarin Bebe met Horatio getrouwd is, vond ik een nachtmerrie. Een nachtmerrie omdat Bebe samen met haar schoonouders in 1 huis leefde, niets te zeggen had over haar eigen leven en een nachtmerrie vanwege de manier waarop Horatio haar behandelt. Hij is constant dronken, bakt er niets van op zijn werk en neemt werkelijk maar een keer in zijn hele leven verantwoordelijkheid. Al zijn mooie woorden en beloftes zijn leeg! En Bebe laat het maar over zich heenkomen, omdat ze het als opdracht van God zien om van hem te houden. Hoevaak ze wel niet iets wilde zeggen, iets dat echt houd sneed, en het inhield omdat ze Horatio geen pijn wilde doen! Hij deed haar keer op keer pijn, maar Bebe deed nooit wat terug. Ze bleef voor hem zorgen en hem liefhebben. Ik vind dit, in tegenstelling tot de andere vrouwen in het boek, zeker geen voorbeeld om te volgen. Als iemand je zo zou behandelen zoals Horatio doet, hoor je voor jezelf op te komen en je leven in eigen hand te nemen in plek van altijd voor hem blijven zorgen en alles slikken wat hij je aan doet. Dit geld ook voor Bebe's schoonmoeder. Na de dood van Horatio blijft Bebe bij haar wonen, terwijl ze aan aanzoek kreeg van Neal en op hem verliefd was. Ze bleef enkel en alleen bij haar schoonmoeder omdat ze wist dat ze haar schoonmoeder pijn zou doen als ze met Neal trouwde. Ik vind dat die schoonmoeder Bebe's liefde helemaal niet verdient. Zij heeft haar, net als Horatio soms, slecht behandelt en haar nooit gemogen. En weer geeft Bebe de kans op een leven dat zij wil, op. Ze geeft het twee keer op om anderen een plezier te doen, om anderen niet te kwetsen. Begrijp me niet verkeerd, ik wil uiteraard niemand kwetsen, maar als ik werkelijk het roer uit handen moet laten omdat ik anders iemand zou kwetsen, zal ik nooit doen. Ik wil nooit zoals Bebe een leven leiden voor anderen, een leven waar ik niet vaak plezier of voldoening zal vinden.
De verhalen van Lucy en Harriet vond ik wel prachtig, vooral de manier waarop Harriet de baan krijgt bij het warenhuis en zichzelf opwerkt, ondanks haar vader die haar tegenwerkt. Dat geld ook voor Lucy, die ondanks de bezwaren van haar man alsnog een zinvol leven gaat leidden. Ik wil hiermee niet zeggen dat je zomaar tegen je man moet ingaan, maar in dit geval was Lucy's man (en natuurlijk tegelijkertijd Harriets vader) echt onredelijk.
Dit was mijn mening over het verhaal! Er zit nogal wat boosheid in het eerste stuk haha, maar ik kon het niet laten om dat door te laten klinken, want dat is toch echt hoe ik mij voelde toen ik het verhaal van Bebe las...

Dan staan hieronder nog wat zinnen die bij in het bijzonder aanspraken:
Hanna keek over haar schouder. 'Ja ik zie het. Maak je geen zorgen, lieverd. Laten we samen een psalm opzeggen. God is ons een toevlucht en sterkte, ten zeerste bevonden een hulp in benauwdheden.'

'Je word geacht mee te werken met God, niet voor Hem. Laat Hem jou eerst veranderen, dan zal Hij jou de kracht en motivatie geven die je nodig hebt voor welke taak dan ook.'

'Het leven verandert voortdurend, het stroomt altijd vooruit als een rivier. En wij moeten verdergaan en ook veranderen.'

Reageer op deze recensie

Meer recensies van MariethaVermeulen