In Sri Lanka zet de waarheid je in een kooi!

De zeven manen van Maali Almeida - Shehan Karunatilaka
In Sri Lanka zet de waarheid je in een kooi!
‘Vader, vergeef het hun,
want ik zal dat nooit doen.’ (R. de Zoysa)
Dit is het motto van de Eerste Maan. Het geeft je een tip voor wat je te wachten staat in deze magisch-realistische roman.
De hoofdpersoon draait er geen doekjes om. Hij is:
Maali Almeida: Fotograaf. Gokker. Slet.
En ook van toepassing is: dood. Maali is vermoord en bevindt zich in het Tussenin. Hij moet zich registreren aan het loket daar. Zelf denkt hij nog te hallucineren door de ‘pret-pilletjes’ van zijn vriendin Jaki. Niets is minder waar. Hij is echt dood, vermoord. Waarom? Om zijn foto’s, die de wereld moeten laten zien wat er gaande is op Sri Lanka? Om zijn gokschulden? Of is hij vermoord om zijn talrijke homoseksuele liefdesrelaties?
Het Tussenin is de ‘ruimte’ tussen leven en dood. En opvallend: zelfs het Tussenin heeft te maken met stress, er worden nieuwe systemen ingevoerd en besprekingen gepland om de doden-boekhouding bij te kunnen houden. Het Tussenin wordt overspoeld door doden! Er is een dramatische burgeroorlog gaande daar Beneden, tussen de boeddhistische Singalezen en hindoeïstische Tamils , die zo’n 40.000 mensen het leven kost.
“… het ‘Hiernamaals’ is net zo verwarrend als het ‘Voordoodse’ en het ‘Tussenin’ is net zo willekeurig als het ‘Daar Beneden’…”
Zeven Manen krijgt Maali de kans om te achterhalen hoe hij in het Tussenin is beland. Als eerste moet hij leren zweven op de winden om zich te kunnen verplaatsen. Dan begint er een waanzinnige reis tussen het Nu en het Tussenin.
De scenes vermengen zich. Flash-backs stellen je in staat in het actieve leven van Maali te kijken. Dat leven is verweven met de politieke situatie van Sri Lanka rond 1990. De geest van Maali volgt de personen uit die politiek.
De boekhouder van het Tussenin: dr.Ranee maant Maali tot spoed. Er zijn nog maar Zes Manen te gaan. Ontdek wie je heeft vermoord, zorg dat je onthullende foto’s als belastend materiaal worden gepubliceerd en niet worden vernietigd.
Tijdens deze scenes schakel je als lezer mee terug naar het Nu. Relaties worden dan duidelijk. Ministers, de corrupt rechterlijke macht hebben de pogroms geïnitieerd. Heb jij dat bewijs?
Ontdek hoe je de mens in hun dromen kunt bezoeken, ontdek hoe je dat doet en gebruik dan die ‘gave’. Daarna ga je naar de Kraaienman die je de gave, drie keer te fluisteren naar personen, verleent. Zij zullen deze fluisteringen als levensecht ervaren.
Poëtische beschrijvingen laten je huiveren,
“… vandaag vallen de tranen dik als klodders inkt, die vanuit woedende wolken neerduiken op de hoofden van de nederigen…”(p.221)
Deze beeldende manier van weergeven tonen een horrorachtige sfeer. Je zou het kunnen projecteren op de schilderijen van Jeroen Bosch.
Naast felle kritiek door middel van een beschrijving van de afschuwelijke gebeurtenissen tijdens de burgeroorlog is het ook een zoektocht (samen met Maali) naar wie hem heeft vermoord. (whodonit?) Dat moet hij weten én hoe lukt het hem zijn levenswerk: de foto’s te publiceren.
Wat wil je Maali? Wat is je doel in het Tussenin?
Je beseft dat je niets meer te vertellen hebt… ( p.415)
Dan spring je in de rivier van Geboorten.
Dan weet je zeker:
Ná de sprong ben je al het bovenstaande vergeten!
Deze -zo nu en dan- verwarrende roman, nodigt wel uit tot doorlezen. Ga mee in die achtbaan van gebeurtenissen, laat het over je heen komen en geniet van de structuur en de taal.