Op vakantie in de Belgische Ardennen

De grootste uitdaging bij het lezen van dit boek/roman/thriller was om ‘blind’ in te stappen: Hebban heeft al gebuzzd met 100 lezers mét recensie, er volgde een leesclub en nu bedacht de VN-thrillergids dit boek met maar liefst 5 sterren. Daar het boek al op mijn e-boekenplank stond, was het een kleine moeite om er ineens voor te gaan. Doel het voorkomen dat een spoilerduiveltje mijn onbewuste zou binnendringen. Bij het lezen had ik wel in mijn achterhoofd dat het boek genomineerd was door de THRILLErgids, een duideljke aanwijzing van het genre. Wat niet zo onmiddellijk strookte met de inhoud: we worden vergast op een bedrieglijk eenvoudig verhaaltje van een klein gezin, moeder, 7-jarige zoon en nieuwe vriend van de moeder, die een weekje op vakantie gaan naar de Belgische Ardennen. Ze worden ontvangen door hun vriend-schrijver, die daar in schrijfafzondering poogt zijn eerste bestseller te evenaren. Zijn thema: het verhaal over de verdwijning van het buurmeisje Emma…
Met eenvoudige zinnen en dagdagelijkse woordkeuze volgen we de trivialiteiten gedetailleerd op: we zien hoe de personages opstaan, eten, wandelen, de natuur bekijken…Er ‘gebeurt’ niks bijzonders en toch…ongemerkt sluipt er een ondergrondse spanning in het verhaal en je wordt als lezer meegetrokken naar een hoogtepunt dat onvermijdelijk moet komen. Toch?
Het boek is klasse, grote klasse. Een thriller, ja ook, maar van de ‘gedurfde’ soort: niks geen woeste achtervolgingen of zwaar getraumatiseerde helden. Zelfs geen dreigende natuur of volksverhalen.
Gewoon, een gezin op vakantie in de Ardennen.
Prettig gestoord detail: de ik-verteller is een schrijver…