Een waargebeurd oorlogsverhaal

Het is 1942. Nathan is op de vlucht voor de Nazi’s , samen met 40 andere kinderen, en ze worden ondergebracht in het Italiaans dorpje Nonantola. Hier zijn ze samen ondergedoken in de verlaten villa Emma.
Hij probeert zich sterk te houden ,maar mist zijn familie en de herinneringen aan de verschrikkingen zijn nog levendig. Maar ze passen zich aan en het dagelijkse leven gaat ze gang ….
Maar dan komt de angst terug dichter bij, de nazi’s zijn in de buurt gesignaleerd . Ze moeten terug vluchten , maar hoe ? Dan krijgen ze hulp van de dorpsgenoten ….

De schrijver Ivan Sciapeconi maakte van dit waargebeurd, maar relatief onbekend verhaal een uitzonderlijk, prachtig boek van hoop en vertrouwen, van hulp en heldenmoed
De schrijfstijl is speciaal, maar wel vol met mooie omschrijvingen en uitdrukkingen. Uit de ogen van de jonge Nathan wordt zijn vlucht , het verblijf en opnieuw het vluchten omschreven. Zijn twijfels en gedachten worden duidelijk doorgegeven.

Het is geen doorsnee oorlogsverhaal geworden , maar het lezen zeker waard. Ik ben blij dat ik dit stukje oorlogsgeschiedins heb leren kennen.