Recensie Eline Vere

Ook voor Nederlands kwam ik in aanraking met Eline Vere van Louis Couperus. Eerlijk gezegd koos ik het boek vooral doordat ik ooit de film al eens gezien had, jaren geleden, en ik was daarom ook nieuwsgierig naar het boek. Ik herinnerde me niet al te veel meer over film, schijnbaar had vooral de scene waarin ze het huis van haar zuster ontvlucht erg veel indruk op me gemaakt!

Het boek gaat over Eline Vere, een jonge meid in de upper-class van Den Haag. Haar leven bestaat uit het ene naar het andere dinertje, feestje, maar bovenal is haar leven nep. Ze moet zich steeds anders voordoen dan ze is en dan ze zou willen en uiteindelijk raakt ze de grip op de werkelijkheid en de wereld steeds verder kwijt.

Ik vond dit een mooi boek. De stijl vond ik vrij theatraal, maar dat paste perfect in de setting van het verhaal. Het verhaal vond ik ook boeiend om te lezen, al lijkt het me vreselijk in zo'n periode geleefd te moeten hebben, in zo'n situatie. Het is al zeer snel duidelijk dat Eline behoorlijk depressieve buien heeft, maar haar omgeving vind dit niet ernstig of doet er althans niets mee. Op een gegeven moment is ze ontzettend gelukkig, maar daarna verdwijnt dat allemaal weer, en toen had ik zo'n medelijden met haar. De schrijfstijl verder is een beetje ouderwets, maar daar kan het arme boek zelf natuurlijk ook niets aan doen. Ik had er verder ook niet al te veel moeite mee, maar het remt het leestempo wel natuurlijk. Ik vond het eigenlijk een beter boek dan ik verwacht had, en daarom waardeer ik het ook met 4 sterren.