Een roman in een thriller omgeving

Na 72 uur is een thriller die gaat over (het onderzoek naar) de verdachte verdwijning van Edith. Tenminste, zo wordt dit boek aangeprezen.

In werkelijkheid gaat dit boek over de levens van een aantal personen welke toevallig verband houden met de vermissingszaak. Ofwel omdat het de moeder van de verdwenen vrouw betreft ofwel omdat ze werkzaam zijn bij de recherche en voor hun werk dus onderzoek doen naar de verdwijning.

De spanning ontbreekt eigenlijk gedurende het hele boek. Er waren slechts twee momenten waarbij er spanning leek te gaan ontstaan. Leek, want met dat je denkt: 'ah, daar is dan eindelijk de spanning' is deze alweer verdwenen. Ook de plottwist op het einde, maakt van na 72 uur helaas geen thriller.

Op zich is het boek, geen slecht boek. Je moet er alleen instappen als zijnde het een roman die zich afspeelt in een omgeving die veelal voorkomt in thrillers (de recherche). In dat geval zal het boek je namelijk een stuk beter doen bevallen dan wanneer je het leest met de verwachting dat het een thriller / een internationale bestseller is, want die verwachtingen zal het boek niet waar maken.

Zie na 72 uur dus als een roman, waarbij de schrijfster leuk gebruik maakt van een wisseling van perspectieven. Elk hoofdstuk lees je namelijk weer vanuit iemand anders. Die afwisseling is interessant. De personages kunnen ook zeer goed uitgewerkt gaan worden in een vervolg op dit boek. Hopelijk wordt een vervolg echter geen roman genoemd, of werkt de schrijfster aan het spanningsniveau.