Bijt door de zure appel heen.

Hoge verwachtingen, die slechts ten dele waargemaakt zijn.

In vechten voor de waarheid lees je vanuit het oogpunt van Vega Jane. Een jong meisje die haar draai niet kan vinden in de wereld waarin ze leeft, maar die het lef niet heeft om dingen te veranderen. Alles veranderd wanneer een van haar vrienden het moeras in verdwijnt en er een aaneenschakeling van vreemde gebeurtenissen plaatsvindt.

Het boek is een echt dieseltje: het komt maar moeilijk op gang, maar net voor je besluit dat je het boek wilt wegleggen, wordt het beter. Het einde lees je in een ruk uit.

Tijdend het lezen ontstaan er een heleboel vragen, maar van deze vragen worden er nauwelijks wat beantwoordt. Het lijkt er haast op alsof het boek letterlijk in tweeën gesplitst is: dat er van 1 verhaal twee boeken zijn gemaakt en er bij de eerste nog wat bijaangeplakt is om het een iets dikker boek te maken. Jammer, want het had zoveel meer potentie. De clifhanger aan het eind van het boek maakt echter veel goed: ik wil toch het tweede deel lezen.