Subtiel en mysterieus debuut

Het debuut van Frederik Baas (Jan van Mersbergen) is heel verrassend te noemen. Een thriller, niet vanwege de nagelbijtende, maar vanwege de onderhuidse spanning.

Barbara verlangt naar een weekje vakantie, met haar zoontje Rens van acht en haar nieuwe vriend Robbert. Door zijn werk als uitgever kent Robbert een auteur die in het gebied woont en via hem kunnen ze een mooi, authentiek vakantiehuis in de Ardennen huren. De auteur (Ik-personage) woont op loopafstand. Hij heeft last van een 'writersblock', doordat hij druk ervaart na een overdonderend debuut.

Robbert en Barbara gaan bij de auteur op bezoek en ze kunnen het zo goed met elkaar vinden, dat Barbara en Rens regelmatig bij hem langs gaan, wanneer Robbert de nodige manuscripten aan het doorlezen is.
De auteur vertelt Barbara over Emma, het licht verstandelijke meisje dat een aantal jaar geleden is verdwenen. Dit intrigeert Barbara en ze bedenkt een spel voor Rens, om hem bezig te houden.

De auteur, tevens ik-personage, krijgt geen naam en juist dit gegeven maakt het verhaal mysterieus. Ook is het bijzonder dat de ik-figuur vertelt over momenten en gebeurtenissen waar hij niet bij aanwezig is.

Frederik Baas weet de lezer met mooie (natuur)beschrijvingen mee te nemen door de Ardennen. Hij houdt het verhaal heel subtiel, zonder overbodige ballast en vol subtiele illusie. De zoektocht naar Emma begint als een spel voor een kind, maar zal uiteindelijk uitmonden is een bijzondere ontknoping. Een ontknoping die de lezer tot het einde van het verhaal niet gemakkelijk aan ziet komen.
Mooi is ook de laatste zin, waardoor het een rond verhaal is geworden.