Waardevol verhaal

Keith Stuart heeft het weer gedaan: de lezer meeslepen in een drama dat zwaar is, zonder dat het zwaar voelt. De hoofdrollen zijn weggelegd voor Hannah en haar vader Tom. Hannah’s moeder is vertrokken toen Hannah zes jaar was en vlak daarna werd bij Hannah een ernstige hartafwijking geconstateerd. Tom en Hannah – inmiddels 15 jaar – vertellen om en om in de eerste persoon over hun leven dat door haar ziekte anders verloopt. Maar er gebeurt meer in het verhaal: het theater waar Tom directeur van is speelt een grote rol en zelfs het verhaal van de mensen die bij dat theater betrokken zijn doet mee. Je blijft maar doorlezen, het verhaal raakt je, doet je vaak glimlachen maar ook soms een traan wegpinken. Prachtig waardevol verhaal. Wat een aanrader.