Een goed verhaal in een bijzondere vormgeving

De cover, ontworpen door Herman Houbrechts, is een zwart/wit lijnen spel. Lijnen van gelijke dikte leiden naar een deur die op een kier staat. Zowel het zwart als het wit speelt een spel met het oog. Een prachtige cover met goed gedoceerde tekst verbeeldt een verhaal waarin zwart en wit stuivertje wisselen.
Elsschot op zijn scherpst; een moeder die misdadig en tot een bitter einde nietsontziend haar moederrol uitleeft. Een verteller die zogenaamd objectief vertelt, maar zo goed als in elke wending van het verhaal een cruciale rol speelt. Alles lijkt recht en duidelijk, maar steeds weer zien we de lelijke en egoïstische kanten van de personages.
Het verhaal, gebaseerd op een geschiedenis van de schoonfamilie van Alfons de Ridder (= Willem Elsschot als schrijver) heeft verrassende wendingen. Maar het meest verrassende zijn toch allerlei verwijzingen naar Bijbelse en Klassieke tragedies. Ook de beelden en het spelen met de verschillende betekenissen van woorden maken het lezen amusant. Het is keer op keer genieten van de beschrijvingen van foute gedachten, ellendige situaties en nare personages.
De tekst blijft na herhaaldelijk lezen steeds weer nieuwe beelden prijsgeven, steeds ontdek je nieuwe lijnen en verbindingen, een ander zwart dat wit blijkt en omgekeerd.
Kortom, een goed verhaal in een bijzondere vormgeving.