Lezersrecensie
Het perfecte plaatje
Feelgoodauteur Babs krijgt de schrik van haar leven als haar redacteur haar manuscript afwijst en haar vertelt dat hun samenwerking ophoudt als een nieuw boek niet vernieuwender, minder cliché en voorspelbaar zal zijn. Ze wordt naar de jungle van Bolivia gestuurd om zichzelf tijdens een spirituele safari terug te vinden, ook al is ze ervan overtuigd dat ze zichzelf helemaal nooit kwijt is geraakt. Na een hobbelige reis die gepaard gaat met een heroverweging van al haar levenskeuzes stort ze zich nogal chaotisch, onvoorbereid en met frisse tegenzin in dit avontuur, maar zal deze bijzondere ervaring vol Zen-satie ook daadwerkelijk nieuwe inspiratie opleveren?
Tijdens de retraite wordt Babs niet alleen geconfronteerd met de hitte, vervelende insecten, de afwezigheid van luxe en activiteiten die ze zelf nooit uitgekozen zou hebben, zoals yoni yoga en chakra meditaties, maar ook met oud zeer, haar relatie met haar moeder, haar koppigheid, haar eigen kijk op de liefde en haar oneindige eisenlijst voor de perfecte man. Eerst is ze vooral met zichzelf bezig, maar terwijl ze zich steeds meer afvraagt of haar perfecte plaatje wel echt bestaat, stelt ze zich open voor de andere deelnemers, kleurrijke personages die ieder hun eigen reden hebben om aan de retraite mee te doen, verbreedt ze haar blik, verlegt ze haar grenzen, krijgt ze nieuwe inzichten en wordt haar karakterontwikkeling mooi uitgewerkt.
De originele setting leent zich perfect voor ongemakkelijke momenten en hilarische gebeurtenissen die Marijke Vos in haar vlotte, scherpe en humoristische stijl zo beeldend weet te omschrijven dat je alles helemaal voor je kunt zien, waardoor je meeleeft met Babs en lacht om haar avonturen. Ze speelt met clichés en vergroot karaktertrekken af en toe wat uit waardoor alle personages levendig en onderscheidend worden neergezet, de dialogen sprankelen en hoewel er voor mij minder verrassing in de romantische verhaallijn zat dan voor Babs en ze soms vrij naïef overkomt, is dit echt een fijn en meeslepend verhaal vol heerlijke hersenspinsels, leuke wendingen, mooie interacties, kwetsbaarheid, emotie en persoonlijke groei. Een gelaagde en liefdevolle feelgood over zelfreflectie, loslaten, nieuwe vriendschap, verder kijken dan de eerste indruk, onverwachte gevoelens en tweede kansen die je ontzettend vermakelijke leesuren bezorgt!
3.5-4
Tijdens de retraite wordt Babs niet alleen geconfronteerd met de hitte, vervelende insecten, de afwezigheid van luxe en activiteiten die ze zelf nooit uitgekozen zou hebben, zoals yoni yoga en chakra meditaties, maar ook met oud zeer, haar relatie met haar moeder, haar koppigheid, haar eigen kijk op de liefde en haar oneindige eisenlijst voor de perfecte man. Eerst is ze vooral met zichzelf bezig, maar terwijl ze zich steeds meer afvraagt of haar perfecte plaatje wel echt bestaat, stelt ze zich open voor de andere deelnemers, kleurrijke personages die ieder hun eigen reden hebben om aan de retraite mee te doen, verbreedt ze haar blik, verlegt ze haar grenzen, krijgt ze nieuwe inzichten en wordt haar karakterontwikkeling mooi uitgewerkt.
De originele setting leent zich perfect voor ongemakkelijke momenten en hilarische gebeurtenissen die Marijke Vos in haar vlotte, scherpe en humoristische stijl zo beeldend weet te omschrijven dat je alles helemaal voor je kunt zien, waardoor je meeleeft met Babs en lacht om haar avonturen. Ze speelt met clichés en vergroot karaktertrekken af en toe wat uit waardoor alle personages levendig en onderscheidend worden neergezet, de dialogen sprankelen en hoewel er voor mij minder verrassing in de romantische verhaallijn zat dan voor Babs en ze soms vrij naïef overkomt, is dit echt een fijn en meeslepend verhaal vol heerlijke hersenspinsels, leuke wendingen, mooie interacties, kwetsbaarheid, emotie en persoonlijke groei. Een gelaagde en liefdevolle feelgood over zelfreflectie, loslaten, nieuwe vriendschap, verder kijken dan de eerste indruk, onverwachte gevoelens en tweede kansen die je ontzettend vermakelijke leesuren bezorgt!
3.5-4
1
Reageer op deze recensie