Binnen de lijntjes verdient het label verslavend!

Loes is net gescheiden en gaat aan het einde van de zomervakantie met haar tweeling Jasper en Joris een weekendje naar de camping. Daar ontmoet ze de knappe Bart, die iets in haar losmaakt. Maar durft ze zich hier wel aan over te geven? Thuis wil ze Bart uit haar hoofd zetten, maar dat blijkt op de eerste schooldag onmogelijk: Bart is namelijk de nieuwe gymleraar. Loes worstelt met haar gevoelens voor hem en heeft ondertussen te maken met een stroeve relatie met Erik, haar ouders en de moeders op school. Ze denkt binnen de lijntjes te moeten blijven, maar is dat ook echt wat ze wil?

Met Binnen de lijntjes heeft Mireille Versteeg een ijzersterk debuut afgeleverd, dat in één woord is samen te vatten als 'verslavend'. Vanaf de eerste chaotische handelingen van Loes ben je verkocht. Je leeft met haar mee terwijl ze alle ballen oog houdt én vervloekt haar om de strakke houding die ze aanneemt. En haar vluchtgedrag. Regelmatig wil je haar door elkaar schudden, om te roepen: doe niet zo moeilijk, geef je over! Dat maakt Loes tot een levensecht personage, die zo je beste vriendin kan zijn. Zeg nou zelf, zijn we niet allemaal een beetje chaotisch, duiken we het liefste weg bij die ene vervelende moeder of ex en zijn we soms bang om ons over te geven aan gevoelens voor een ander? Je kunt niet anders dan bewondering voor Loes hebben, diep zuchten bij de zoveelste keer te laat wegkomen en hard lachen om de chaotische situaties die ze laat ontstaan. Het is zo vreselijk herkenbaar wat Versteeg in haar verhaal heeft verwerkt. Om over het lieve, stoere en sportieve karakter van Bart maar te zwijgen. Wat een fantastische man is dat! Bart is de ideale feelgood personage, dé man die je hart al bij zijn eerste glimlach verovert. Geen wonder dat Loes hem amper kan weerstaan, al doet ze echt héél hard haar best. Ook de andere personages zijn goed uitgewerkt door Versteeg. Haar ex, haar gescheiden ouders, haar beste vriend Justin, haar nieuwe beste vriendin Jet, de 'oppermoeder' op het schoolplein Barbara... allemaal zijn ze echte mensen, met hun goede en hun minder leuke kanten.

Versteeg bouwt het verhaal van Loes en Bart goed op. Wat begint als een kleine aantrekkingskracht, een zaadje, ontwikkelt zich tot steeds grotere situaties, die alleen maar ingewikkelder worden. Vooral door Loes zelf. Keer op keer ben je benieuwd hoe ze zich nu weer uit zo'n situatie bevrijdt. En waarom ze in hemelsnaam maar op anderen blijft letten en zich niet overgeeft aan de liefde. Langzaam zie je dat Loes zich toch steeds een beetje meer weet te bevrijden van het idee dat ze binnen de lijntjes moet blijven. Het is een herkenbare worsteling wat maakt je dat steeds maar door blijft lezen, gevoed door de vlotte schrijfstijl en grappige gebeurtenissen. Elke zin, elk woord, elke emotie is raak. Dit boek maakt je aan het lachen, rillen, huilen, wegvluchten, toenadering zoeken, rennen en alles voelen tot in je tenen. Het is meer dan een liefdesverhaal, het gaat om een menselijke, persoonlijke ontwikkeling op alle vlakken.

Het verhaal van Loes en Bart houdt je in zijn greep en je rust dan ook niet voordat je het hele boek uit hebt. Je bent gewaarschuwd!