Lezersrecensie
Wat een geweldig sprookjesachtig avontuurlijk boek!
Drie maanden na het verschijnen van dit tweede deel ' De best wel ongelofelijke terugkeer van Torre' kon ik eindelijk verder met het lezen van het tweede deel over Torre in braille.
Het boek is in braille bij Passend lezen beschikbaar in maar liefst 11 banden! Daarnaast is er de mogelijkheid om het boek elektronisch te lezen.
Ik heb een combinatie van beide gebruikt vanwege de visuele beperking. De geweldige illustraties van Sophie Pluim werden door mijn zoon omschreven als sprookjesachtig en avontuurlijk. Dus vol goede moed ging ik starten in dit tweede deel.
Torre is een jaar na het eerste grote avontuur terug bij zijn oom Fons in de wonderlijke berghut. Ze gaan er weer samen heerlijk op uit! Maar dan krijgt zijn oom een ongeluk tijdens het noodweer. Hij loopt een breuk in zijn enkel op en kan niet verder. Torre moet samen met Natneus (geweldig om je deze in gedachte voor te stellen) hulp gaan zoeken. Het wordt een avontuur op de weg naar het dorp . Torre gaat op zoek naar zijn aardvolk vrienden maar in de woeste natuur is het niet gemakkelijk. Samen met Natneus wordt Torre gered door een bijzonder meisje. Was de keuze om het aardvolk om hulp te vragen wel de juiste?
Dit deel heb ik nu eerst gelezen in braille. Ik was op zoek naar het sprookjesachtige en de avontuurlijke kant van dit toch wel bijzondere verhaal. Al snel zat ik tijdens het lezen te grinniken om Natneus, maar ook oom Fons en het bijzondere meisje lieten me genieten van het verhaal. Het is toegankelijk geschreven met een hele duidelijke boodschap dat je jezelf mag zijn met al je gebreken en tekortkomingen. Je bent. goed zoals je bent.
Het mooie aan dit verhaal vind ik de ontwikkeling die Torre doormaakt, eerst enigszins afhankelijk van zijn oom, maar op het moment dat hij er alleen voor staat, moet Torre laten zien wat hij kan. Het laat kinderen meedenken over het aardvolk, was het nu slim om hen om hulp te vragen? In het echte leven maak je ook wel eens keuzes waar je later misschien spijt van hebt of denkt dat heb ik goed gedaan.
Maar ook de manier van communiceren van en met het aardvolk laten je fantaseren over hoe het aardvolk eruit ziet als je de prachtige illustraties van Sophie Pluim niet kan zien.
Een nadeel kan ik zo niet noemen, alleen dat het wel heel erg jammer is dat het weer uit is. Ik zat op bed thuis het lezen te genieten van dit bijzondere verhaal. Avontuurlijk, magisch, sprookjesachtig, het liet mij enigszins denken aan het Sprookjesbos van de Efteling.
Ik denk dat het verhaal voor kinderen vanaf een jaar of acht geschikt is om aan voor te lezen en samen over het boek te kunnen praten, zelf lezen kan denk ik vanaf een jaar of tien.
Bij Passend lezen is het boek dus beschikbaar in braille. Het bestaat dan maar liefst uit 11 banden. Er is een elektronisch boek en in het voorjaar van 2026 komt het verhaal als luisterboek uit bij Passend lezen.
'De toch niet zo eenzame tocht van Torre' en 'De best wel ongelofelijke terugkeer van Torre' sluiten allebei perfect aan bij het thema van de Kinderboekenweek 2025: vol avontuur!
Het boek is in braille bij Passend lezen beschikbaar in maar liefst 11 banden! Daarnaast is er de mogelijkheid om het boek elektronisch te lezen.
Ik heb een combinatie van beide gebruikt vanwege de visuele beperking. De geweldige illustraties van Sophie Pluim werden door mijn zoon omschreven als sprookjesachtig en avontuurlijk. Dus vol goede moed ging ik starten in dit tweede deel.
Torre is een jaar na het eerste grote avontuur terug bij zijn oom Fons in de wonderlijke berghut. Ze gaan er weer samen heerlijk op uit! Maar dan krijgt zijn oom een ongeluk tijdens het noodweer. Hij loopt een breuk in zijn enkel op en kan niet verder. Torre moet samen met Natneus (geweldig om je deze in gedachte voor te stellen) hulp gaan zoeken. Het wordt een avontuur op de weg naar het dorp . Torre gaat op zoek naar zijn aardvolk vrienden maar in de woeste natuur is het niet gemakkelijk. Samen met Natneus wordt Torre gered door een bijzonder meisje. Was de keuze om het aardvolk om hulp te vragen wel de juiste?
Dit deel heb ik nu eerst gelezen in braille. Ik was op zoek naar het sprookjesachtige en de avontuurlijke kant van dit toch wel bijzondere verhaal. Al snel zat ik tijdens het lezen te grinniken om Natneus, maar ook oom Fons en het bijzondere meisje lieten me genieten van het verhaal. Het is toegankelijk geschreven met een hele duidelijke boodschap dat je jezelf mag zijn met al je gebreken en tekortkomingen. Je bent. goed zoals je bent.
Het mooie aan dit verhaal vind ik de ontwikkeling die Torre doormaakt, eerst enigszins afhankelijk van zijn oom, maar op het moment dat hij er alleen voor staat, moet Torre laten zien wat hij kan. Het laat kinderen meedenken over het aardvolk, was het nu slim om hen om hulp te vragen? In het echte leven maak je ook wel eens keuzes waar je later misschien spijt van hebt of denkt dat heb ik goed gedaan.
Maar ook de manier van communiceren van en met het aardvolk laten je fantaseren over hoe het aardvolk eruit ziet als je de prachtige illustraties van Sophie Pluim niet kan zien.
Een nadeel kan ik zo niet noemen, alleen dat het wel heel erg jammer is dat het weer uit is. Ik zat op bed thuis het lezen te genieten van dit bijzondere verhaal. Avontuurlijk, magisch, sprookjesachtig, het liet mij enigszins denken aan het Sprookjesbos van de Efteling.
Ik denk dat het verhaal voor kinderen vanaf een jaar of acht geschikt is om aan voor te lezen en samen over het boek te kunnen praten, zelf lezen kan denk ik vanaf een jaar of tien.
Bij Passend lezen is het boek dus beschikbaar in braille. Het bestaat dan maar liefst uit 11 banden. Er is een elektronisch boek en in het voorjaar van 2026 komt het verhaal als luisterboek uit bij Passend lezen.
'De toch niet zo eenzame tocht van Torre' en 'De best wel ongelofelijke terugkeer van Torre' sluiten allebei perfect aan bij het thema van de Kinderboekenweek 2025: vol avontuur!
1
Reageer op deze recensie
