Amber en Emir

Amber wordt tot 2 keer toe gesneden door een automobilist en ze gaat boos op haar fiets achter hem aan. Zodra ze ziet dat het een Turk is die achter het stuur zat, zijn de vooroordelen meteen aanwezig. Ze is blij dat ze dit voorval naast zich neer kan leggen. Wanneer ze een jaar later deze man als rij-instructeur krijgt, steken deze vooroordelen weer de kop op. Ondanks dat, stapt ze toch in de auto. Er ontstaat langzaam een vriendschap en vooroordelen veranderen in begrip en respect. En misschien wel liefde. Maar dan slaat het noodlot toe en wordt een oud trauma getriggerd. Nu gaat het om meer dan alleen Amber en Emir, maar ook om hun families en de cultuurverschillen. Komen ze hier samen uit?

Wat een onwijs leuk verhaal is dit! Heijnen weet met dit boek absoluut een gevoelig thema van onze maatschappij bloot te leggen.  Ik herkende zoveel van mijn eigen vooroordelen in die van Amber en schaamte overviel mij dan ook. Heel knap om de lezer op deze manier aan te zetten tot nadenken over eigen ideeën, normen en waarden.

Hoewel een groot deel van het verhaal zich afspeelt in een auto, is dit niet vervelend. Gaandeweg het verhaal wordt duidelijk dat er bij Amber sprake is van trauma wat indirect samenhangt met autorijden. Dat dit dan toch een groot gedeelte van het verhaal beslaat, laat zien dat er een manier is om met een trauma om te gaan. En blijkbaar heeft Amber hiervoor Emir nodig.

Naast de relatie tussen Amber en Emir, komt ook het belang van familie duidelijk naar voren in dit boek. Wat we meekrijgen van ouders en hoe hun mening, onze kijk op de wereld en andere culturen beïnvloedt. Maar tegelijkertijd is het mogelijk om hiervan los te komen en elkaar iets te leren. Wederom, heel goed gedaan.

"Amber en Emir" is meer dan een leuk feelgood verhaal. Culturele verschillen, vooroordelen en overwerkt trauma maken dit boek tegelijkertijd een wijze les, alsook een heerlijk boek om te lezen.