Niemand in de stad

Het verhaal gaat over Philip Hofman, een jonge student uit Amsterdam. Hij woont samen met zijn vrienden Matt en Jacob in een studentenhuis aan de Prinsengracht. Matt is impulsief en onberekenbaar. Jacob is de rustige intellectueel. Philip laat zich door zijn huisgenoten steeds meer meeslepen in een tumultueus studentenbestaan waarin relaties op scherp komen staan en verwachtingen niet altijd uitkomen. Niemand in de stad beschrijft het roerige leven van een student waarin drank en seks het beeld bepalen.


Het is een feit dat Niemand in de stad niet als jongerenboek is uitgegeven. De schrijver zei het ooit in een interview met de Volkskrant. Toch won dit boek de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs. Na het lezen van dit boek verbaast mij dit niet. Het hoofdpersonage gaat op kamers en een tumultueus studentenleven begint. Een leven waarin zijn relatie met jeugdliefde Elisabeth danig op de proef wordt gesteld. Een leven met drank, heel veel drank. Hoewel hij en zijn studiemakkers een duidelijk moratorium opwerpen, komen er wel degelijk serieuze gevoelens kijken bij de beslissingen die zij nemen.


Na zijn landing in Amsterdam komt Philip al snel de aantrekkelijke Karen tegen. Langzaam maar zeker bloeit er iets tussen beiden. Het trouw blijven aan zijn vriendin Elisabeth blijkt een zware opgave. Lustgevoelens ontstaan bij zijn ontmoetingen met Karen. Vaak in situaties waar drank in het spel in. Het zijn momenten waarop helder nadenken niet echt mogelijk is.

'Ze legt haar armen in mijn nek en trekt me naar zich toe. Ze zoent me. 'Sorry, sorry, sorry,' zegt ze. De dranklucht uit haar mond is overal, ik kan er niet aan ontsnappen.' (P119)

Dit citaat typeert de innerlijk strijd van Philip. Eraan toegeven of niet. Deze strijd wordt naarmate het boek vordert intenser. Seksualiteit is daarom ook een belangrijk thema in dit boek. Daartegenover staat dat meer abstracte thema's zoals trouw en schuld zich ook verder ontwikkelen in het verhaal. Niet alleen bij Philip, maar ook bij zijn makkers Matt en Jacob. Hoewel het boek niet specifiek geschreven is voor de leeftijdscategorie 15-18 jaar, past deze thematiek wel prima bij de doelgroep. Ik wil het boek eigenlijk wel een 17+ stempel wil geven, vanwege de soms grove beschrijvingen. Hierop concluderend kun je dit boek een adolescentenroman noemen.

'Als de voordeur van het huis dichtvalt, ga ik weer in bed liggen. Ik denk aan het water van de gracht en pak mijn harde pik vast. Ik zie Karen voor me, onder de douche, haar natte haren tegen haar gezicht geplakt, mijn lul in haar mond.' (P155)

De schrijver snijdt nog meer treffende thema's aan in dit boek. Bijvoorbeeld hoe de studentencorpora met homoseksualiteit omgaan, het verlies van een ouder en het zware verdriet van gebroken relaties. Thema's die in verschillende verhaallijnen van diverse personages verder worden uitgediept. Als volwassen lezer valt er op moreel vlak nogal wat te beoordelen. De jongelingen zijn niet altijd even chique en sociaal als het gaat om omgangsnormen. Als jonge lezer kun je je identificeren met leeftijdsgenoten die ook worstelen met hun ongeslepen karakter en de bijbehorende levensvragen.

Matt kampt met de gevolgen van een beschadigde relatie met zijn vader. Wat doe je als je verneemt dat je vader terminaal is ? Jacob worstelt voornamelijk met zichzelf en sluit zich steeds meer af van de rest. Philip creëert een schuldgevoel tegenover zijn vriendin Elisabeth over de opbloeiende gevoelens voor Karen.

'Ik bleef zo staan, op de hoek van de Prinsen- en de Brouwersgracht, in de zon. Ik wilde niet weggaan, omdat ik niet wist waarheen, en ik wist niet wat ik zou moeten zeggen, waar ik ook kwam'. (P309)

Het boek boeit doordat verhaallijnen subtiel worden uitgewerkt. De leugens regeren en niemand lijkt verantwoordelijkheid te willen nemen voor hun acties. Dit zorgt er absoluut voor dat de spanning erin blijft. Tevens is Huff een stilist. Zijn manier van schrijven is snel en evenwichtig. Zijn karakters worden gedetailleerd uitgewerkt. Zelfs voor de meest arrogante corpsbal krijg je op een gegeven moment respect. Het is soms grof, maar wel zonder plat te zijn. De context biedt altijd verfijning. En het boek wordt waardig afgesloten met een stukje oprechtheid. Vanwege de thematiek is dit boek geschikt voor jongvolwassenen; het gaat immers over hen. Door de literaire kwaliteiten van Huff kun je als geoefend lezer hier ook van genieten. Het boek leest heerlijk weg. Enige minpunt; de seksuele en alcoholische escapades slaan soms wat door. Maar misschien ben ik daar wel te oud voor ...

Niemand in de stad is in 2018 verfilmd.