(Ook) heel geschikt voor jongvolwassenen

Martin Dujeu is een achttienjarige die met zijn vader in een betere buurt van Parijs woont. Zijn moeder stierf zestien jaar geleden in een vliegtuigongeluk en de relatie met zijn vader is afstandelijk. Martin was een goede student, maar de laatste tijd interesseert school hem niet meer waardoor hij voor de tweede maal achter elkaar zakt. Hij heeft andere interesses nu, met name het schrijven van een boek. Daarbuiten is hij dol op zijn hond Germinal. Wanneer hij tijdens een hondenwandeling onverwacht moet schuilen voor de regen, ontmoet hij de dakloze Célestine du Bac. De eerste ontmoeting verloopt vijandig, maar algauw ontstaat een bijzondere vriendschap die hun beider levens sterk beïnvloedt.

Tatiana de Rosnay (1961) schreef het manuscript van Dit leven is van jou tussen 1990 en 1993. Nadat het werd geweigerd door de uitgever, belandde het in een doos met als opschrift ‘Na mijn dood niet publiceren!’, en raakte vergeten. Na een verhuizing herontdekte ze het en vond het nog steeds goed. Ze gaf het ter beoordeling aan haar huidige uitgever die het prompt wilde publiceren. De Rosnays nieuwste roman is dus in feite haar eerste. Noor Koch boog zich over de vertaling ervan.

Bij aanvang laat weinig vermoeden dat dit een vroeg werk van de schrijfster is. Het boek is even vlot als we van haar gewend zijn, en door de vele dialogen die vaak uit korte zinnen bestaan laat het zich in sneltreinvaart lezen. Achter de uitwerking van de onwaarschijnlijke en hartverwarmende vriendschap gaat de diepgang van een schijnbaar meer ervaren schrijver schuil, en er is ook ruimte voor een vleugje romantiek en weemoed. Dat laatste is te danken aan de periode waarin dit verhaal zich afspeelt (1992), waarin hoop en optimisme voelbaar aanwezig zijn. De afwezigheid van mobiele telefoons, computers en internet doet ouderwets aan en spiegelt ons voor hoe snel de tijden veranderd zijn, wat die weemoed nog versterkt. Omdat de sfeer van het 15de arrondissement van Parijs met veel oog voor detail wordt beschreven, waant de lezer zich werkelijk in dat jaar en op die plaats. Aangenomen dat het oorspronkelijke manuscript niet al te sterk geredigeerd werd door de hedendaagse De Rosnay, viel haar schrijftalent dan al niet te ontkennen.

Wat wel laat zien dat het boek uit de pen van een nog onervaren schrijfster gekomen is, is hoe de personages zijn neergezet. Ze dragen veel naïviteit met zich mee, worden geregeld stereotiep afgebeeld en zijn overdreven onschuldig van aard. Ze missen diepgang en gedragen zich stroef en ouderwets. Hoe de twee hoofdpersonages met elkaar omgaan vormt daarop merkwaardig genoeg een uitzondering.

Het tweede deel van het verhaal speelt zich in Marokko af, en hier laat De Rosnay steekjes vallen. Er was geen reden om het verhaal daarnaartoe te verplaatsen. De auteur lijkt zelf niet goed te weten wat gedaan met die setting en verliest zich daarom in toeristische beschrijvingen waardoor dit gedeelte meer als reisgids voor het land overkomt dan als roman. De flauwe tienerliefde en de bovennatuurlijke elementen die om de hoek komen gluren, zijn overbodige en onwaarschijnlijke toevoegingen. Het zijn zulke passages die begrijpelijk maken waarom het in 1993 niet gepubliceerd raakte. Dat De Rosnay ondertussen geen onbekende schrijfster meer is, heeft ongetwijfeld meegespeeld in het veranderde oordeel van de uitgever.

Dit leven is van jou gaat niet de geschiedenis in als het beste werk van De Rosnay. Toch blijft een lezenswaardig tijdverdrijf, licht op de hand, niet vrij van clichés maar met een sterke en bij momenten prachtig beschrijvende eerste helft waarin de belofte vervat zit van een auteur die al alles in huis had om door te breken. Voor wie nog kennis moet maken met deze schrijfster is dit boek niet de meest ideale instapper. Hoewel niet zo bedoeld, is het, gelet op de leeftijd van Martin en de groei die hij doormaakt, ook wel een geschikte YA-roman.