Lezersrecensie
Dramatisch, maar noodzakelijk boek. Prachtig en ingetogen geschreven!
Recensie Anne van Hans en Wim Faber
Ontroerd, verbijsterd, liefdevol, boosheid, intimiderend, standvastig een aantal termen die dit boek allemaal bij mij hebben opgeroepen.
Dit boek: Anne, is een reconstructie van de gebeurtenissen rondom haar verdwijning en het verloop tot aan dat zij verkracht en vermoord werd gevonden. Het geeft een zeer gedetailleerd beeld over hoe nabestaanden, vrienden en politie hebben bijgedragen aan de oplossing van dit drama.
Bij de zoektocht hoopten ze allen dat ze Anne levend terug zouden vinden. Men legde het normale werk stil en hielp op alle fronten, expertise van iedereen die meehielp werd uitgebreid ingezet. Dit leidde onder andere tot de vindplaats van Anne haar jas, cruciaal voor de oplossing van dit misdrijf.
P. kon dit misdrijf plegen, nadat zijn persoonlijkheid totaal verkeerd was ingeschat en omdat hij na een verkrachtingszaak op twee minderjarigen, waarop hij zei trots te zijn op zijn daden, in hoger beroep lager werd bestraft dan aanvankelijk het geval was.
Hans heeft de zoektocht en de contacten met de politie voortreffelijk in beeld gebracht. Dat laatste verliep aanvankelijk stroef, maar toen het op gang was gebracht werd het een bijzondere band, waardoor de recherche een duidelijk gezicht heeft gekregen, wat mij betreft winst in het geheel. Burgers kunnen soms politiemensen en hulpverleners laatdunkend behandelen, hopelijk krijgen ze door deze zaak beter inzicht waarom de politie er moet zijn. Ook laat Hans zien hoe zijn broer Wim, in het onderzoek naar zijn dochters verdwijning, heeft gestaan en wat het met alle familieleden en vrienden heeft gedaan. Voortreffelijk weergegeven en zeer indrukwekkend.
De vader van Anne heeft zich letterlijk vastgebeten in Anne haar zaak en ook in de voorgeschiedenis van P. Hij schrijft het uitgebreide nawoord in dit boek en stelt zich ook de vraag: wat kost het wat P hier heeft veroorzaakt en staat dat wel in verhouding tot iemand die geen dure medicijnen kan krijgen en daardoor onnodig vroegtijdig zal sterven. Wim vraagt zich af: “Heeft P nog wel recht op een leven, nu hij mijn dochter misschien wel 60 tot 75 jaar van haar leven heeft ontnomen?”
Het is heftig boek, we weten immers allemaal dat Anne door P. is verkracht en vermoord. Een bizar feit is dat P. onder zijn bed materiaal had liggen waarmee hij kon inbreken, ik vermoed ook gebruikt om Anne te begraven. Door in te breken verdiende hij geld om zijn Ritalin verslaving te kunnen betalen. En de hulpverleners merkten niets van dit alles!!! Kamers controleren gebeurt op vaste tijdstippen en P. wist dat, hoe onnozel kun je zijn, de privacy van een crimineel is belangrijker dan het leven van een jonge vrouw! De hulpverleners trapten in het manipulatieve gedrag van P. die wist hoe je gewenst gedrag vertoont en hiermee iedereen om de tuin kan leiden en zo zelfs ongezien uit het raam klom om Anne ver weg te brengen en opnieuw te begraven. Pure berekening. Ongelofelijk dat dit kan. P kende zijn begeleiders beter dan zij hem, maar deze begeleiders worden ervoor betaald om te zien wie en wat P. is. Je kunt hier wel stellen: kunnen die mensen misschien beter een andere baan zoeken?
In dit boek lezen we ook de gruwelijke details van dit drama. Het grijpt je bij de keel, maar zet je ook aan het denken over wat er niet deugt in ons rechtssysteem. Door de begeleiding van mensen die van wanten weten wist de familie hoe ze zich op moesten stellen tijdens de confrontatie met de dader. Je niet laten intimideren door de dader, las ik. Hoe moeilijk moet dat moment zijn geweest, het lijkt bijna ondenkbaar dat dit zou lukken. Het boek legt duidelijk uit waarom het werkt zoals het werkt.
De wet uit 1928 die dit misdrijf mogelijk heeft gemaakt moet op de schop, dat is zeker. Dit boek draagt bij aan de discussie waarom dat zou moeten en hoort wat mij betreft in het studiemateriaal van studenten thuis. Bijvoorbeeld in de opleiding tot rechercheur.
De zorginstelling waar P zit moet onder de loep worden genomen, schijnt al te gebeuren, maar anno 2019 zijn er alweer drie mensen vandoor gegaan. Hoe kon P. beelden van IS, horrorvideo’s van onthoofdingen bekijken, waarom zit er geen begrenzing op die computers, voor kinderen bestaat die mogelijkheid ook, ontneem deze mensen hun inspiratiebronnen.
Een reden waarom men dit boek ook zou kunnen gaan lezen: De verbondenheid die Anne typeerde en die na haar dood zo duidelijk in beeld is gebracht door de samenwerking om haar te vinden is zeer indrukwekkend. Moge alle nabestaanden en vrienden de kracht vinden om dit verlies te verwerken
Schipborg, Mary Ritsema
Ontroerd, verbijsterd, liefdevol, boosheid, intimiderend, standvastig een aantal termen die dit boek allemaal bij mij hebben opgeroepen.
Dit boek: Anne, is een reconstructie van de gebeurtenissen rondom haar verdwijning en het verloop tot aan dat zij verkracht en vermoord werd gevonden. Het geeft een zeer gedetailleerd beeld over hoe nabestaanden, vrienden en politie hebben bijgedragen aan de oplossing van dit drama.
Bij de zoektocht hoopten ze allen dat ze Anne levend terug zouden vinden. Men legde het normale werk stil en hielp op alle fronten, expertise van iedereen die meehielp werd uitgebreid ingezet. Dit leidde onder andere tot de vindplaats van Anne haar jas, cruciaal voor de oplossing van dit misdrijf.
P. kon dit misdrijf plegen, nadat zijn persoonlijkheid totaal verkeerd was ingeschat en omdat hij na een verkrachtingszaak op twee minderjarigen, waarop hij zei trots te zijn op zijn daden, in hoger beroep lager werd bestraft dan aanvankelijk het geval was.
Hans heeft de zoektocht en de contacten met de politie voortreffelijk in beeld gebracht. Dat laatste verliep aanvankelijk stroef, maar toen het op gang was gebracht werd het een bijzondere band, waardoor de recherche een duidelijk gezicht heeft gekregen, wat mij betreft winst in het geheel. Burgers kunnen soms politiemensen en hulpverleners laatdunkend behandelen, hopelijk krijgen ze door deze zaak beter inzicht waarom de politie er moet zijn. Ook laat Hans zien hoe zijn broer Wim, in het onderzoek naar zijn dochters verdwijning, heeft gestaan en wat het met alle familieleden en vrienden heeft gedaan. Voortreffelijk weergegeven en zeer indrukwekkend.
De vader van Anne heeft zich letterlijk vastgebeten in Anne haar zaak en ook in de voorgeschiedenis van P. Hij schrijft het uitgebreide nawoord in dit boek en stelt zich ook de vraag: wat kost het wat P hier heeft veroorzaakt en staat dat wel in verhouding tot iemand die geen dure medicijnen kan krijgen en daardoor onnodig vroegtijdig zal sterven. Wim vraagt zich af: “Heeft P nog wel recht op een leven, nu hij mijn dochter misschien wel 60 tot 75 jaar van haar leven heeft ontnomen?”
Het is heftig boek, we weten immers allemaal dat Anne door P. is verkracht en vermoord. Een bizar feit is dat P. onder zijn bed materiaal had liggen waarmee hij kon inbreken, ik vermoed ook gebruikt om Anne te begraven. Door in te breken verdiende hij geld om zijn Ritalin verslaving te kunnen betalen. En de hulpverleners merkten niets van dit alles!!! Kamers controleren gebeurt op vaste tijdstippen en P. wist dat, hoe onnozel kun je zijn, de privacy van een crimineel is belangrijker dan het leven van een jonge vrouw! De hulpverleners trapten in het manipulatieve gedrag van P. die wist hoe je gewenst gedrag vertoont en hiermee iedereen om de tuin kan leiden en zo zelfs ongezien uit het raam klom om Anne ver weg te brengen en opnieuw te begraven. Pure berekening. Ongelofelijk dat dit kan. P kende zijn begeleiders beter dan zij hem, maar deze begeleiders worden ervoor betaald om te zien wie en wat P. is. Je kunt hier wel stellen: kunnen die mensen misschien beter een andere baan zoeken?
In dit boek lezen we ook de gruwelijke details van dit drama. Het grijpt je bij de keel, maar zet je ook aan het denken over wat er niet deugt in ons rechtssysteem. Door de begeleiding van mensen die van wanten weten wist de familie hoe ze zich op moesten stellen tijdens de confrontatie met de dader. Je niet laten intimideren door de dader, las ik. Hoe moeilijk moet dat moment zijn geweest, het lijkt bijna ondenkbaar dat dit zou lukken. Het boek legt duidelijk uit waarom het werkt zoals het werkt.
De wet uit 1928 die dit misdrijf mogelijk heeft gemaakt moet op de schop, dat is zeker. Dit boek draagt bij aan de discussie waarom dat zou moeten en hoort wat mij betreft in het studiemateriaal van studenten thuis. Bijvoorbeeld in de opleiding tot rechercheur.
De zorginstelling waar P zit moet onder de loep worden genomen, schijnt al te gebeuren, maar anno 2019 zijn er alweer drie mensen vandoor gegaan. Hoe kon P. beelden van IS, horrorvideo’s van onthoofdingen bekijken, waarom zit er geen begrenzing op die computers, voor kinderen bestaat die mogelijkheid ook, ontneem deze mensen hun inspiratiebronnen.
Een reden waarom men dit boek ook zou kunnen gaan lezen: De verbondenheid die Anne typeerde en die na haar dood zo duidelijk in beeld is gebracht door de samenwerking om haar te vinden is zeer indrukwekkend. Moge alle nabestaanden en vrienden de kracht vinden om dit verlies te verwerken
Schipborg, Mary Ritsema
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mary
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
