Lezersrecensie
Wat het daglicht niet kan verdragen!
Er zijn auteurs die je een wereld aanbieden waar je vanop afstand naar kunt kijken. Anderen creëren er één waar je meteen deel van uitmaakt. Alice Turner behoort tot de laatste groep. Wie graag tussen de Schotse clans op het Hebriden-eiland Mull verblijft en het rechercheduo Morag-Scott tot zijn kennissenkring rekent, zal dus niet rouwig zijn om het snel op de markt brengen van de drie eerste delen.
EEN ONGEWENSTE ERFENIS
In 'Eerbaar' (nr.3) wordt het schandelijk gebrek aan fatsoen van een clanhoofd onder het vergrootglas gelegd. Volgens Morag zit slechtheid in het DNA van de Macleans. In de hele Silver Springs-serie worstelt ze met haar loyaliteit ten opzichte van haar adellijke voorouders. Wie ook in onvrede leeft met het verleden is de dader van dit detectiveverhaal. Een niet geheelde wonde neemt vaak de vorm aan van irrationeel, onbezonnen gedrag.
Dit plot speelt zich helemaal af op het domein van de familieburcht. Dat geeft Alice Turner de kans om een geschiedenisbladzijde over de Jacobieten-opstanden te delen, de rebellie van de clans tegen het afzetten van hun koning, Jacobus II. Ook de godsdienstoorlogen komen even ter sprake. Deze invalshoeken brengen de verteller bij de geheime deuren en ruimtes in kastelen waar ook de onfatsoenlijke voorvader weet van had.
EEN KWETSBAAR STEL
En dan is er nog het onvermijdbare spanningsveld tussen Morag en Scott. Hoewel de gevoelens en waardering wederzijds zijn, is er bij beiden onzekerheid. Zij vreest de dag dat hij terugkeert naar het vasteland. Ooit ontvluchtte hij de voorspelbaarheid van het leven in de Highlands. Op zijn beurt onderzoekt Scott zijn rusteloosheid. Een mottenjacht met Morag is immers niet te vergelijken met een boek van Tom Clancy of het zware-jongens-milieu in Londen. Hij beseft bovendien dat zowel zijn buitenkant als zijn binnenkant beschadigd zijn. Ook in deel drie blijven het personages om van te houden!
NAUWLETTEND
Toch wordt de toon van Alice Turner nooit zwaar op de hand. Een moment van vertwijfeling of irritatie wordt meestal met een humoristische quote weer in balans gebracht. Kenmerkend is ook haar technische zorgzaamheid. Elke hint of puzzelstukje krijgt een rol toebedeeld. Deze mini-elementen zorgen voor een glimlachende lezer als hun functie, vaak aan de rand van het verhaal, duidelijk wordt. Denk bijvoorbeeld aan de verdwenen stenen of het attente gebaar van Scott tijdens de slotscène. Dat het charmeoffensief van deze originele schrijfster nog even mag doorgaan!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
EEN ONGEWENSTE ERFENIS
In 'Eerbaar' (nr.3) wordt het schandelijk gebrek aan fatsoen van een clanhoofd onder het vergrootglas gelegd. Volgens Morag zit slechtheid in het DNA van de Macleans. In de hele Silver Springs-serie worstelt ze met haar loyaliteit ten opzichte van haar adellijke voorouders. Wie ook in onvrede leeft met het verleden is de dader van dit detectiveverhaal. Een niet geheelde wonde neemt vaak de vorm aan van irrationeel, onbezonnen gedrag.
Dit plot speelt zich helemaal af op het domein van de familieburcht. Dat geeft Alice Turner de kans om een geschiedenisbladzijde over de Jacobieten-opstanden te delen, de rebellie van de clans tegen het afzetten van hun koning, Jacobus II. Ook de godsdienstoorlogen komen even ter sprake. Deze invalshoeken brengen de verteller bij de geheime deuren en ruimtes in kastelen waar ook de onfatsoenlijke voorvader weet van had.
EEN KWETSBAAR STEL
En dan is er nog het onvermijdbare spanningsveld tussen Morag en Scott. Hoewel de gevoelens en waardering wederzijds zijn, is er bij beiden onzekerheid. Zij vreest de dag dat hij terugkeert naar het vasteland. Ooit ontvluchtte hij de voorspelbaarheid van het leven in de Highlands. Op zijn beurt onderzoekt Scott zijn rusteloosheid. Een mottenjacht met Morag is immers niet te vergelijken met een boek van Tom Clancy of het zware-jongens-milieu in Londen. Hij beseft bovendien dat zowel zijn buitenkant als zijn binnenkant beschadigd zijn. Ook in deel drie blijven het personages om van te houden!
NAUWLETTEND
Toch wordt de toon van Alice Turner nooit zwaar op de hand. Een moment van vertwijfeling of irritatie wordt meestal met een humoristische quote weer in balans gebracht. Kenmerkend is ook haar technische zorgzaamheid. Elke hint of puzzelstukje krijgt een rol toebedeeld. Deze mini-elementen zorgen voor een glimlachende lezer als hun functie, vaak aan de rand van het verhaal, duidelijk wordt. Denk bijvoorbeeld aan de verdwenen stenen of het attente gebaar van Scott tijdens de slotscène. Dat het charmeoffensief van deze originele schrijfster nog even mag doorgaan!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie