Lezersrecensie
Wie zeilt hier te scherp aan de wind ? ★★1/2
Je hoeft geen geboren Friezin te zijn om je thuis te voelen in de wereld van het zeilen. In 'Onderstroom' heeft Linda Jansma het waterrecreatiegebied Slotermeer, bekend van de Elfstedentocht, als setting gebruikt voor de zeilschool van haar hoofdpersonage Hester.
MENSEN ZIJN MOEILIJK TE PEILEN
Terwijl de jonge aspirant-zeilers vol enthousiasme leren hoe je een boot optuigt, hoe je moet loeven en gijpen of in een admiraalformatie varen, probeert Hester elke dag opnieuw de herinnering aan haar omgebrachte dochter Insa met kracht te dragen. Ook bij hartsvriend Timo is twee jaar na haar dood het gemis nog steeds groot. Tegelijkertijd voelt hij zich schuldig. Is hij nalatig geweest op die noodlottige avond? Hester heeft het raden naar wat er in deze gesloten oester omgaat. En wat moet ze denken van haar instructeur Thymen, de 'womanizer' die, gestuurd door een té rooskleurig zelfbeeld, vergeet dat er grenzen zijn aan de omgang met meiden? Ook Menno, die een éénmansonderhoudsploeg recht houdt, roept vraagtekens op. Heeft deze zwijgzame, wat asociale persoonlijkheid, iets te verbergen?
In dit plot ontmoeten de thema's rouw, respect voor vrouwen of het gebrek eraan en het onterecht moreel veroordelen van mensen, elkaar. Boeken met een maatschappelijke lading hebben altijd een meerwaarde... op voorwaarde dat die dimensie ook goed wordt uitgewerkt. En dat kan beter in 'Onderstroom'! Algemeen gezien lijdt dit boek aan voorspelbaarheid en oppervlakkigheid. Het frisse gegeven van de zeilachtergrond kan deze tekortkomingen helaas niet goed maken. Zelfs het motief van de dader dat tijdens de ontknoping ontrafeld wordt, is weinig overtuigend.
STAPPEN MAKEN !
De kunst van het vertellen is Linda Jansma niet verleerd. Maar het literaire niveau waar je tien jaar geleden mee weg kwam, voldoet niet meer aan de eisen van deze tijd. Intussen worden we in dit genre weggeblazen door het nationaal en vooral internationaal kwaliteitsgeweld. Wie daarin wil meegaan, moet zijn wagonnetje snel aanhaken! Of zoals het zeiljargon zegt: 'Wie kan sturen, zeilt bij elke wind!'
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
MENSEN ZIJN MOEILIJK TE PEILEN
Terwijl de jonge aspirant-zeilers vol enthousiasme leren hoe je een boot optuigt, hoe je moet loeven en gijpen of in een admiraalformatie varen, probeert Hester elke dag opnieuw de herinnering aan haar omgebrachte dochter Insa met kracht te dragen. Ook bij hartsvriend Timo is twee jaar na haar dood het gemis nog steeds groot. Tegelijkertijd voelt hij zich schuldig. Is hij nalatig geweest op die noodlottige avond? Hester heeft het raden naar wat er in deze gesloten oester omgaat. En wat moet ze denken van haar instructeur Thymen, de 'womanizer' die, gestuurd door een té rooskleurig zelfbeeld, vergeet dat er grenzen zijn aan de omgang met meiden? Ook Menno, die een éénmansonderhoudsploeg recht houdt, roept vraagtekens op. Heeft deze zwijgzame, wat asociale persoonlijkheid, iets te verbergen?
In dit plot ontmoeten de thema's rouw, respect voor vrouwen of het gebrek eraan en het onterecht moreel veroordelen van mensen, elkaar. Boeken met een maatschappelijke lading hebben altijd een meerwaarde... op voorwaarde dat die dimensie ook goed wordt uitgewerkt. En dat kan beter in 'Onderstroom'! Algemeen gezien lijdt dit boek aan voorspelbaarheid en oppervlakkigheid. Het frisse gegeven van de zeilachtergrond kan deze tekortkomingen helaas niet goed maken. Zelfs het motief van de dader dat tijdens de ontknoping ontrafeld wordt, is weinig overtuigend.
STAPPEN MAKEN !
De kunst van het vertellen is Linda Jansma niet verleerd. Maar het literaire niveau waar je tien jaar geleden mee weg kwam, voldoet niet meer aan de eisen van deze tijd. Intussen worden we in dit genre weggeblazen door het nationaal en vooral internationaal kwaliteitsgeweld. Wie daarin wil meegaan, moet zijn wagonnetje snel aanhaken! Of zoals het zeiljargon zegt: 'Wie kan sturen, zeilt bij elke wind!'
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie
