Wie houdt mij vast ? ★★★★1/2

Demonen uit het verleden onder ogen zien, vindt iedereen moeilijk! Toch leren therapeuten ons dat je de boosdoeners net moet wakker schudden. Dan pas kunnen pijnlijke ervaringen helen.

ECHT EN ONECHT
Als je modeontwerpster Seren vanop afstand bekijkt, zie je een knappe, succesvolle vrouw met een eigen bedrijf. Wie haar van dichtbij meemaakt, merkt dat ze slaap- en eetproblemen heeft. Haar maatje 34 is het resultaat van extreem controlegedrag. Sinds de dood van haar vader en, nadien, de verdwijning van haar vriendin Cleo, probeert ze het oncontroleerbare buiten te sluiten. Om zichzelf te beschermen schildert ze een masker op haar gezicht of verdwijnt ze in de armen van haar partner David. De Sandwichclub, een groepje van zes scholieren dat Seren een thuisgevoel gaf, bestaat al lang niet meer. En daar is een gegronde reden voor.

Dit stevig verankerde plot met een niet aflatende spanningsboog en levensechte personages, brengt je feilloos bij het mysterie rond de manipulatieve dramaqueen Cleo en een noodlottig Kerstavondfeestje waarover de schrijfster zegt: '... en met dat ene woord werd ons lot bezegeld. Onze jeugd was voorbij.'

MYTHEN HEBBEN HET EEUWIGE LEVEN
Een mooie vondst is de schoolopvoering van het toneelstuk dat gebaseerd is op de oud-Griekse mythe van Ariadne, de dochter van de Kretenzische Koning Minos. De vorst had een afschrikwekkende Minotaurus - half mens, half stier - verstopt in een labyrint onder zijn paleis. Als de held Theseus het wil opnemen tegen de Minotaurus biedt Ariadne hem een draad en een zwaard aan, op voorwaarde dat hij met haar trouwt als hij als overwinnaar het labyrint verlaat. De draad is een variant op de kiezelsteentjes uit het sprookje van Hans en Grietje. Maar daar houdt de overeenkomst meteen ook op. Theseus, Ariadne en haar zus Phaedra, die bij een berekend liefdesspel betrokken zijn, spiegelen zich in het stekelige machtsspel tussen Stijn, Cleo en Seren. Al deze scènes leveren trouwens geweldige dialogen op!

VOOR ALTIJD VOLWASSEN
In 'Ze kwam terug' creëert Barbara de Smedt diepgang. Ze laat haar hoofdpersonen elkaar en zichzelf ontdekken en in vraag stellen. Er worden harde lessen geleerd over trouw en verraad, over een warme bubbel die door eigenbelang wordt opgeblazen. Dit is een ontnuchterend 'coming of age-verhaal'. Zelfs als demonen tot rust gebracht worden, blijft hun voetafdruk achter. Deze auteur is gemaakt om verhalen te vertellen. En het thema van het verlies van de onschuld is misschien wel het ontroerendste uit de hele literatuur!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/