Zinderend, spannend en zwoel

Mensen als zonnen en mensen als manen van Xillan Macrooy is een overweldigende, kleurrijke roman die op een heel zintuiglijke manier het opgroeien als zwarte queer jongen in Suriname voelbaar maakt. Deze aanbeveling staat op de achterkant van het boek en is een waarheid als een koe. Want de 420 bladzijden nemen je mee in Xillan’s zoektocht naar zijn identiteit. Het is een niet aflatende stroom aan proza-, poëzie-, en dagboekfragmenten, tekstberichten, dialogen en gedachten. Kleurrijk in zijn gebruik van Sranantongo en Surinaams-Nederlands woorden en zinnen. Je hoeft de exacte betekenis niet te weten om de intentie te voelen en mee te leven met de worsteling van de hoofdpersoon. Een worsteling die herkenbaar is en blijkbaar van alle tijden en plaatsen is. Het is geschreven in een stijl die zinderend en spannend en zwoel is, waardoor je dóór blijft lezen. Je deint mee in de hangmat onder de manjaboom bij het blauwe huis en voelt de spanning voor een eerste date in guur Hollands weer. Wat prachtig om zo’n mooie nieuwe Surinaamse stem te horen in de Nederlandse literatuur!