Er valt een jonge inbreker van de trap naar de kelder in je huis en
kan niets meer doen. Zou je hem helpen, aangeven, laten lijden?
Een oude dame, wat zou zij doen? Je komt het te weten in “ De
duivel draag het licht”.

Beschrijving:
“Djevelen holder lyset” is geschreven door Karin Fossum in 1998
en later in 2002 vertaald naar het Nederlands als “ De duivel
draagt het licht”. Het boek past goed in de rij van haar andere
boeken aangezien inspecteur Konrad Sejer zoals in de andere
boeken de misdaad probeert op te lossen. In 2007 kreeg het boek
de Gumshoe Award voor de categorie ‘Beste Europeese Boek’.
Fossum brak in 1995 uit met haar boek “Eva’s oog” dat de Riverton prijs en glazen sleutel won.
Andreas is een jongeman die samen met zijn enige vriend
Zipp zijn tijd dood. Samen bestelen ze maar al te graag mensen
om met dat geld bier te gaan drinken. Op een avond achtervolgden
Andreas en Zipp een oude dame, Irma, waarna Andreas bij haar
binnen breekt en haar geld op eist. Ondertussen wacht Zipp buiten.
Andreas valt in de kelder van Irma en breekt zijn rug waardoor hij helemaal afhankelijk wordt van haar. Zip weet niets van wat er daarbinnen heeft afgespeeld. Inspecteur Sejer krijgt informatie over de verdwijning van Andreas en start zijn onderzoek naar de waarheid.

Interpretatie:
Volgens mij is het boek niet bepaald voor een specifieke doelgroep geschreven, het kan zowel jeugd als de oudere generatie bekoren.
Fossum beschrijft verschillende verhaallijnen in haar boek, die op het eerste zicht niet met elkaar in contact staan maar naar het einde toe, zien we hoe ze toch allemaal betrekking op elkaar hebben en hoe ze invloed hebben op de gebeurtenissen die op het einde van het boek plaatsvinden. Om maar een voorbeeld te geven dat niets overbodig is, spreken Zipp en Andreas in het begin van het verhaal een jongetje aan dat nadien de kleinzoon van de inspecteur blijkt te zijn die zo Andreas en Zipp kan beschrijven.
In het boek heeft Karin Fossum gebruik gemaakt van 2 verschillende vertel-perspectieven. Het ene deel is geschreven in de ‘Ik- verteller’ vorm. Irma doet zelf haar verhaal over de gebeurtenissen met Andreas, ze geeft ons meer informatie over haar eigen leven en verleden. We komen zo perfect te weten wat zij voelt, denkt en beleeft. Er wordt zo een groot inlevingsvermogen gecreëerd. Het andere deel van het verhaal wordt vertelt in de ‘alwetende hij/zij verteller’ vorm. Er worden verschillende gebeurtenissen beschreven van alle andere personages in het boek waarbij we te weten komen in welke situatie ze zich bevinden, hoe ze daar mee omgaan en we kunnen al gaan suggereren over het vervolg.
Volgens mij wil Karin Fossum kritiek geven op onze maatschappij door de karakters van de verschillende personages in het boek speciefiek te kiezen. Ze gebruikt eerder stereotypen voor de personen. Zipp en Andreas zijn 2 jongeren die zich niet gedragen zoals het hoort, ze bestelen mensen, hangen rond in de stad zonder doel. Verder werkt zipp niet en doet hij ook geen moeite om dat te veranderen. Andreas kan niet autorijden en laat Zipp mee profiteren van zijn geld. Ook wordt er een beeld van de politie geschetst doordat Irma in het begin van het boek een verdwijning komt melden maar de politie besteed er geen aandacht aan omdat ze denken dat er niets aan de hand is. Irma, een oude vrouw met niet de gemakkelijkste kindertijd onderneemt geen grote handelingen om Andreas te redden waardoor ze laat blijken dat ze niets van de jeugd moet hebben.
Het verhaal speelt zich af in een stad en niet in een dorp, waardoor ze de nadruk legt dat er meer criminaliteit is in steden dan in dorpen.

Evaluatie:
Het boek had vele pluspunten maar toch waren er voor mij enkele mindere aspecten aan het verhaal. Ik vond het goed dat de schrijfster geen onnodige passages in het boek plaatste, elke gebeurtenis had betrekking op het verhaal zodat het anders kon lopen als de gebeurtenis niet had plaatsgevonden. Ook waren de personages goed beschreven waardoor ik een heel goed beeld kon krijgen van hoe ze er zouden kunnen uitzien. Er zit een logische opbouw in het boek waardoor het makkelijk te lezen is en het is geschreven zonder moeilijke uitdrukkingen of zaken die het lezen vertragen. Hoewel je denkt dat je weet hoe het verhaal in elkaar zit, komen er toch nog plotse veranderingen in het verhaal wat je altijd meer zin geeft om verder te blijven lezen. Terwijl dat Andreas al een tijd in de kelder van Irma ligt kom je pas na tijd te weten dat hij eigenlijk de zoon is van Irma’s vriendin.
Verder waren er ook enkele minpunten. Hoe het uiteindelijk met Andreas zou aflopen wordt voor het einde van het boek al naar gesuggereerd doordat we weten dat Irma met een hamer zijn hoofd inslaat. Verder vond ik dat er niet al te veel spanning in het boek zat doordat er geen plotse overgangen in het boek zaten.


Heb je al een idee wat je zou doen als er een jonge inbreker van de trap in de kelder zou vallen? Uiteindelijk zal je het toch niet geheim kunnen houden, je word een held of zelf een crimineel.