Een terechte horrorklassieker

Absolute klassieker in het genre, waarvan ik spijt heb dat ik Het nog niet eerder heb gelezen.
Net als veel andere boeken van The King of Horror is het niet voor lichtgevoelige lezers.
Ook voor zijn 19e gepubliceerde roman in 1986 houdt hij zich niet in met thema's zoals huiselijk geweld, kindermishandeling, homofobie, racisme en dierenmishandeling, om maar een paar voorbeelden te noemen.
Ondanks deze opsomming vind ik niet dat de thema's worden gebruikt om systematisch de lezers te schockeren. Integendeel hij maakt er gebruik van om een rauw beeld te schetsen van Amerika in eind jaren '50.
Met iets meer dan 1000 pagina's is het een flinke investering, maar door het hoge actietempo voelt het zeker niet als een dikke pil.
Het boek wisselt af tussen fragmenten uit het heden (de jaren '80) en het verleden (end jaren '50). Het volgt een groep karakters die vroeger bekend stonden als de Stumpersclup. Nu allemaal volwassen en een eigen leven leidend. Na een onverwacht telefoontje keren ze allemaal terug naar Derry, het stadje van hun jeugd, waar ze jaren geleden de belofte hebben gemaakt om het kwaadaardige wezen dat Derry terroriseert voor eens en altijd te verslaan.
Het boek is een ode aan nostalgische jeugdherinneringen, vriendschap en aan kinderlijke fantasieën.
Shout out naar Huub Dikstaal die het Nederlandse audioboek heeft ingesproken en hiermee het verhaal op een prachtige wijze tot leven heeft gebracht.
Pennywise de clown spreekt voor velen tot de verbeelding, en zal nog vele jaren lezers en kijkers slapeloze nachten bezorgen.