Heerlijk om terug te zijn om Mount Polbearne

In dit 4e deel is het niet Polly als hoofdpersoon, maar maken we kennis met Marisa Rossi. Na het verlies van haar opa wordt ze zo opgeslokt in haar verdriet, dat ze een angststoornis ontwikkelt: agorafobie. Haar huisgenoot is er klaar mee en dwingt haar om baar Mount Polbearne te gaan. Helaas vindt Marisa daar alles behalve rust met Alexei als buurman. Hij geeft pianoles vanuit huis en speelt daarnaast zelf ook nog.

Marisa krijgt hulp van haar therapeut en skypet met haar oma. Zo zorgt ze eindelijk weer voor haar zelf door lekker te koken en zet ze de eerste stapjes buiten. Een heftige storm op Mount Polbearne maakt dat Marisa haar huis wel uit moet en iedereen zijn steentje bij moet dragen om te helpen. Als dan blijkt dat Marisa en Polly een heel goed team zijn in de keuken, veranderen de zaken en bloeit Marisa weer op.

Jenny Colgan weet met nieuwe hoofdpersonen weer een boeiend verhaal neer te zetten met de sfeer van Mount Polbearne zoals vanouds. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen.