Een boek met een mooie boodschap

Zeg maar Joe is een prachtig boek voor de perfecte tijd van het jaar. We leven nu in een tijd waarin de wereld in tweeën is gesplitst, ook al staan we soms dichterbij elkaar dan ooit. De schrijver heeft geprobeerd een beeld te schetsen waarin Joe naar de aarde komt om nieuwe inzichten te geven aan de wereldleiders. Het boek begint vanuit meerdere gezichtspunten. Zo leren we Sophie kennen, een vrouw die les geeft in een klas waarin Hugo zich bevindt. En we kijken vanuit de ogen van enkele wereldleiders. Het begin was daardoor voor mij iets verwarrend, ook omdat ik niet wist waar het naartoe zou gaan, maar al heel vlot kwam het verhaal voor mij al samen. Uiteindelijk komen de personages ook echt samen wat zorgt voor een ‘Aha’-moment. Voor ik dit boek ging lezen, had ik het gevoel dat het verhaal erg zou lijken op de Netflix-serie Messiah en ik zat voor mijn gevoel dan ook niet verkeerd. De manier waarop mensen als een blok voor Joe vallen, de impact die hij op de mensen had in het algemeen. Dat waren zeker de overeenkomsten die ik had voorspeld. Dat was ook wel hetgeen wat mij in het boek interesseerde. Boeken als deze proberen een boodschap mee te geven van ‘hoe het ook anders zou kunnen.’ En zulke boeken kan ik dus ook waarderen omdat er gewoon lessen in verstopt zitten. Uitspraken die je aan het denken zet over je eigen leven, over hoe we met elkaar omgaan en hoe we dingen anders zouden kunnen aanpakken. Ik ben overigens geen bijbelkenner dus ik kan niet zeggen of er gelijkenissen in zitten wat betreft het geloof.

Het boek bevat korte hoofdstukken, wat ideaal is als je concentratie net even wat minder is. Daardoor leest het boek lekker vlot weg en voor je het weet ben je al dik over de helft. Taalgebruik is prettig. Er worden niet teveel moeilijke woorden gebruikt, waardoor het voor veel mensen leesbaar wordt. Echter miste ik in sommige delen wel iets meer diepgang. Dat was jammer, omdat je soms gewoon net even iets meer wilt lezen over een personage of gebeurtenis in het boek. Nu heb ik het gevoel dat ik nog met vragen achterblijf. Desondanks heeft dat geen invloed gehad op mijn kijk op dit verhaal, echter wel op de personages uit het boek, puur omdat ik niet genoeg van ze wist of over ze kon lezen.

Ik vond het een vermakelijk boek om te lezen en soms wat ongemakkelijk. Ik vind het toch een beetje gek hoe mensen voor hem zwichten, zelfs op een romantische manier. Maar als je een boek zoekt met een mooie boodschap en een mooie kijk op het leven, is dit boek zeker een aanrader!

Quote:
“Je zag hoe de kinderen daarop reageerden. Die naam roept meestal nogal hevige reacties op. In de loop der eeuwen hebben daar al veel te veel mensen over geruzied en gevochten. Hij heeft te veel connotaties. Sommige daarvan zijn prachtig, maar andere ook erg pijnlijk. zo’n naam brengt te veel bagage met zich mee. Joe is veel leuker, vind je ook niet? Dus zeg maar Joe.”