Een mooi verhaal

Door bezuinigingen keert radiojournaliste Katrine terug naar Zweden. Haar moeder is dement geworden en ligt in het ziekenhuis. Bij het opruimen van haar moeders huis, ontdekt ze een brief van een makelaarskantoor dat onvoorstelbaar veel geld wil betalen voor het voorouderlijk huis. Noch zijzelf, noch haar broer wisten zelfs maar dat dit bestaat. Broerlief wil meteen verkopen, Katrine wil het huis eerst zien, dus vertrekt ze naar Kivikangas op de grens tussen Zweden en Finland. De meeste inwoners van het dorp ontvangen haar zeer gastvrij en enkelen herinneren zich haar moeder en grootmoeder nog. Al snel blijkt dat haar moeder veel verzwegen heeft over haar jeugd. Verstopt onder haar oma’s bed ontdekt ze ‘het communistisch manifest’ met een naam erin.
Niet lang voordien werd in Rauhala, een buurhuis, een oude skiberoemdheid vermoord. Er zijn wel theorieën maar geen sporen. Katrine wordt onverklaarbaar aangetrokken door dit huis en z’n mysterie, zeker wanneer ze ontdekt dat ze misschien familie waren. Ze wordt steeds meer in beslag genomen door de zoektocht naar haar familiegeschiedenis en eventuele bloedverwanten. Die speurtocht leidt al snel naar Rusland.
Een andere verhaallijn begint in St Petersburg met de moord op een lokale ‘vor’. Wat die te maken heeft met de rest, wordt pas tegen het einde van het boek duidelijk.

Dit was een fascinerend boek vol met (buiten Zweden, Finland en Rusland) weinig gekende geschiedenis uit de jaren ’30. Dat er toen zo veel Finnen naar de Sovjetunie trokken uit idealisme had ik nog nooit gehoord en over de tragedie die zich voltrok tijdens en na de oorlog, nog veel minder. Dat er echter ook wijd verspreide steun voor de fascistische partij was, had ik al wel eens gelezen. Ook over de Laestidianen wist ik niets.
Het boek komt slechts traag op gang, maar het verhaal is wel mooi en goed verteld. Je hebt de spanning ivm. de moord en het onderzoek van de gepensioneerde politieman hiernaar, de zoektocht van Katrine naar haar familiegeschiedenis en wat ze met haar eigen leven aan wil en dan het geheimzinnige gedoe van de mysterieuze Rus. Zowat tegen het einde had ik wel geraden wie de moordenaar was en de identiteit van de Rus kende ik toen ook al, maar dat nam niets weg van de spanning. Uiteindelijk loopt het toch niet af zoals je zou verwacht hebben. Het is een mooi verhaal.