Lezersrecensie
Een duik in de diepte van menselijke emoties
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Nico Torrenga's 'Zoetwaterparels' is een meeslepend verhaal dat de lezer meeneemt op een emotionele rollercoaster. De roman biedt een intiem portret van een man, Robert, die worstelt met de brokken van zijn leven na een verwoestend huwelijk met Freija.
De plot is zorgvuldig opgebouwd en bevat meerdere lagen. Aan de oppervlakte gaat het over een man die probeert zijn leven weer op de rails te krijgen, maar onderhuids speelt een complex geheel van schuldgevoel, verlies en het verlangen naar verbinding. De vondst van een lijk in de buurt van Roberts nieuwe onderkomen voegt een extra laag spanning toe aan het verhaal en dwingt de lezer om voortdurend te blijven raden.
“Nog onthutst dat hij als een dief in de nacht verdween, open ik de schuurdeur. Waar ik een overweldigend rumoer van doldwaze wespen had verwacht, blijkt een angstaanjagende stilte de donkere schuur te overheersen.”
De personages in 'Zoetwaterparels' zijn geloofwaardig en veelzijdig. Sommige personages wil je niet je rug toekeren. Robert is een man met zowel sterke als zwakke kanten en zijn worsteling met zijn demonen maakt hem bijzonder herkenbaar. Drank kan verslavend werken. Ook de relatie tussen Robert en zijn stiefzoon Mille is ontroerend en voegt een extra dimensie toe aan het verhaal.
“Wekenlang was Freija ontroostbaar en werd haar intense verdriet afgewisseld met woedeaanvallen. Ze was boos op de falende zorg, die Tessa – haar beste vriendin en lotgenootje – had beloofd haar te genezen. Het ontnam Freija alle hoop die haar chirurg ons had gegeven.
“Kroeg”, lees ik ineens. Mijn hart slaat over, wetend dat dit dé map is die ik zoek. Een dubbele klik ontvouwt de bestandsmap; drieënzeventig Wordbestanden vol met verhalen van Freija en haar lotgenoten openbaren zich aan me. Een gevoel van inbreuk op hun privacy borrelt in me op. Met enige gêne negeer ik mijn geweten en begin met het lezen van hun gezamenlijke haat tegenover dezelfde vijand.”
Torrenga's schrijfstijl is zowel beeldend als toegankelijk. Hij weet de lezer moeiteloos mee te voeren in de gedachten en gevoelens van zijn personages. De beschrijvingen zijn levendig en creëren een sterke sfeer.
De achtergronden van de personages passen helemaal in het verhaal.
'Zoetwaterparels' is een indrukwekkend verhaal dat blijft hangen. Het is een verhaal over liefde, ziekte, verlies, wraak en schuldgevoel maar ook de zoektocht naar jezelf. Torrenga heeft met dit boek een meesterwerk gecreëerd dat zowel ontroert als intrigeert. Een absolute aanrader voor liefhebbers van thrillers met onderwerpen die heel dichtbij ons komen.
Ik heb ‘Zoetwaterparels’ van Nico Torrenga graag gelezen.
Nico Torrenga's 'Zoetwaterparels' is een meeslepend verhaal dat de lezer meeneemt op een emotionele rollercoaster. De roman biedt een intiem portret van een man, Robert, die worstelt met de brokken van zijn leven na een verwoestend huwelijk met Freija.
De plot is zorgvuldig opgebouwd en bevat meerdere lagen. Aan de oppervlakte gaat het over een man die probeert zijn leven weer op de rails te krijgen, maar onderhuids speelt een complex geheel van schuldgevoel, verlies en het verlangen naar verbinding. De vondst van een lijk in de buurt van Roberts nieuwe onderkomen voegt een extra laag spanning toe aan het verhaal en dwingt de lezer om voortdurend te blijven raden.
“Nog onthutst dat hij als een dief in de nacht verdween, open ik de schuurdeur. Waar ik een overweldigend rumoer van doldwaze wespen had verwacht, blijkt een angstaanjagende stilte de donkere schuur te overheersen.”
De personages in 'Zoetwaterparels' zijn geloofwaardig en veelzijdig. Sommige personages wil je niet je rug toekeren. Robert is een man met zowel sterke als zwakke kanten en zijn worsteling met zijn demonen maakt hem bijzonder herkenbaar. Drank kan verslavend werken. Ook de relatie tussen Robert en zijn stiefzoon Mille is ontroerend en voegt een extra dimensie toe aan het verhaal.
“Wekenlang was Freija ontroostbaar en werd haar intense verdriet afgewisseld met woedeaanvallen. Ze was boos op de falende zorg, die Tessa – haar beste vriendin en lotgenootje – had beloofd haar te genezen. Het ontnam Freija alle hoop die haar chirurg ons had gegeven.
“Kroeg”, lees ik ineens. Mijn hart slaat over, wetend dat dit dé map is die ik zoek. Een dubbele klik ontvouwt de bestandsmap; drieënzeventig Wordbestanden vol met verhalen van Freija en haar lotgenoten openbaren zich aan me. Een gevoel van inbreuk op hun privacy borrelt in me op. Met enige gêne negeer ik mijn geweten en begin met het lezen van hun gezamenlijke haat tegenover dezelfde vijand.”
Torrenga's schrijfstijl is zowel beeldend als toegankelijk. Hij weet de lezer moeiteloos mee te voeren in de gedachten en gevoelens van zijn personages. De beschrijvingen zijn levendig en creëren een sterke sfeer.
De achtergronden van de personages passen helemaal in het verhaal.
'Zoetwaterparels' is een indrukwekkend verhaal dat blijft hangen. Het is een verhaal over liefde, ziekte, verlies, wraak en schuldgevoel maar ook de zoektocht naar jezelf. Torrenga heeft met dit boek een meesterwerk gecreëerd dat zowel ontroert als intrigeert. Een absolute aanrader voor liefhebbers van thrillers met onderwerpen die heel dichtbij ons komen.
Ik heb ‘Zoetwaterparels’ van Nico Torrenga graag gelezen.
1
Reageer op deze recensie