Lezersrecensie
Meeslepend, magisch en met een scherp randje
The Rose Bargain van Sasha Peyton Smith is een meeslepend YA-romantasyverhaal dat zich afspeelt in de hogere kringen van Londen in 1848. Denk Bridgerton, maar dan nét even anders. Namelijk met een magische twist, trials zoals in ACOTAR en The Bachelor-vibes.
In het Londen van de jaren 1840 regeert de gemene en bovendien onsterfelijke feeënkoningin Moryen. In haar koninkrijk kunnen debutantes eenmalig een deal met haar sluiten: de zogenoemde rozengunst. Zij vervult dan een wens, maar alleen in ruil voor iets anders. Dit kan van alles zijn, zoals een herinnering of een lichaamsdeel.
Wanneer het nieuwe seizoen aanbreekt, krijgen de debutantes te horen dat er dit jaar een wel heel bijzondere huwelijkskandidaat beschikbaar is — namelijk prins Bram, de (tevens niet-menselijke) zoon van de koningin. Uiteraard heeft de verveelde koningin hier een uitgebreid spel omheen bedacht, met allerlei regels die de meeste meiden afschrikken om zich op te werpen als finalist. In totaal zijn er zes dappere meiden die, elk om hun eigen redenen, willen strijden voor de hand van de charmante prins. Zij gaan een uitdaging aan die intenser en bloederiger is dan ze hadden verwacht.
We volgen in dit verhaal debutante Ivy Benton, die meedoet om de (financiële) status van haar familie in de high society te herstellen en haar vermiste zus Lydia te redden. Als de wedstrijd begint, komt ze terecht in een competitie van intense proeven, vermomd als ‘lessen van de koningin’, waarbij duistere magie niet onbenut blijft. Al snel wordt ze benaderd door Emmet, de menselijke broer van prins Bram. Hij wil haar helpen deze competitie te winnen, om zo samen koningin Moryen van de troon te stoten. Ze stemt hiermee in, maar raakt daardoor verwikkeld in een web van politieke intriges en leugens die haar uiteindelijk meer kosten dan ze had kunnen voorzien.
Hoewel het grootste deel beschreven wordt vanuit het perspectief van Ivy, zijn er ook een aantal hoofdstukken waarin het perspectief van bijpersonages centraal staat. Hierdoor kom je als lezer meer te weten over hun leven en motieven, wat meer diepgang aan het verhaal geeft.
Ik vond dit verhaal verrassend en uniek. Daarnaast kon mijn brein het niet laten om een vergelijking te maken met het programma The Bachelor, waarin iedere dame zichzelf zo goed mogelijk probeert te profileren bij de man om wie het draait. Ik ben benieuwd of andere lezers hier ook dingen uit herkenden. Ook vond ik de trials soms erg lijken op een soort next-level ontgroening. De debutantes moesten zich bewijzen, en vernedering was hier zeker onderdeel van. Dat gaf mij als lezer hier en daar wel een naar gevoel, maar dit betekende ook dat ik er helemaal in opging. Kortom, er waren ondanks de typerende couleur locale van het 19e-eeuwse Engeland en de onvoorspelbare magische elementen, alsnog verrassende parallellen te vinden met het heden. Daarbij vond ik de afwisseling tussen wat meer rustige of romantische, en dan weer meer spannende scènes erg goed gedaan. Dit maakte de leeservaring prettig. Ik merkte ook dat ik tussendoor, als ik niet aan het lezen was, vaak aan het boek dacht en zin had om door te lezen. Altijd een goed teken!
Daarnaast is er natuurlijk de romantische verhaallijn. Dit stuk vormde naar mijn idee niet het overgrote deel van het verhaal, en er zit ook maar één spicy scène in. Deze was kort en werd niet zo gedetailleerd en expliciet beschreven als in veel romanceboeken van deze tijd. Wel twijfel ik alsnog of het thuishoort in een YA-verhaal.
Concluderend heb ik erg genoten van dit boek en werd ik er echt door meegenomen. Doordat het YA is, vond ik de trials en gebeurtenissen ook niet zo heftig als bijvoorbeeld in een ACOTAR. Dat was voor mij als wat meer gevoelige lezer heel fijn. Wel heb ik nog niet eerder een boek gelezen met zó veel plot-twists in de laatste 10%, én ook nog eens een enorme cliffhanger. Dat laatste vond ik persoonlijk wel jammer. Uiteraard mogen er nog vragen achterblijven of ontstaan bij de lezer om op voort te borduren in een volgend deel, maar dit einde vond ik wel heel abrupt. Ik lees persoonlijk toch liever boeken met een ronder einde. Aan de andere kant, kan ik nu echt niet wachten op het volgende deel!
Voor mijn eindoordeel kom ik uit op 4 sterren en ik zou het boek dan ook zeker aanraden aan lezers die van historische verhalen en/of romantasy houden. Veel leesplezier!
~ ik mocht deze recensie schrijven voor Harper Collins Holland <3 ~
In het Londen van de jaren 1840 regeert de gemene en bovendien onsterfelijke feeënkoningin Moryen. In haar koninkrijk kunnen debutantes eenmalig een deal met haar sluiten: de zogenoemde rozengunst. Zij vervult dan een wens, maar alleen in ruil voor iets anders. Dit kan van alles zijn, zoals een herinnering of een lichaamsdeel.
Wanneer het nieuwe seizoen aanbreekt, krijgen de debutantes te horen dat er dit jaar een wel heel bijzondere huwelijkskandidaat beschikbaar is — namelijk prins Bram, de (tevens niet-menselijke) zoon van de koningin. Uiteraard heeft de verveelde koningin hier een uitgebreid spel omheen bedacht, met allerlei regels die de meeste meiden afschrikken om zich op te werpen als finalist. In totaal zijn er zes dappere meiden die, elk om hun eigen redenen, willen strijden voor de hand van de charmante prins. Zij gaan een uitdaging aan die intenser en bloederiger is dan ze hadden verwacht.
We volgen in dit verhaal debutante Ivy Benton, die meedoet om de (financiële) status van haar familie in de high society te herstellen en haar vermiste zus Lydia te redden. Als de wedstrijd begint, komt ze terecht in een competitie van intense proeven, vermomd als ‘lessen van de koningin’, waarbij duistere magie niet onbenut blijft. Al snel wordt ze benaderd door Emmet, de menselijke broer van prins Bram. Hij wil haar helpen deze competitie te winnen, om zo samen koningin Moryen van de troon te stoten. Ze stemt hiermee in, maar raakt daardoor verwikkeld in een web van politieke intriges en leugens die haar uiteindelijk meer kosten dan ze had kunnen voorzien.
Hoewel het grootste deel beschreven wordt vanuit het perspectief van Ivy, zijn er ook een aantal hoofdstukken waarin het perspectief van bijpersonages centraal staat. Hierdoor kom je als lezer meer te weten over hun leven en motieven, wat meer diepgang aan het verhaal geeft.
Ik vond dit verhaal verrassend en uniek. Daarnaast kon mijn brein het niet laten om een vergelijking te maken met het programma The Bachelor, waarin iedere dame zichzelf zo goed mogelijk probeert te profileren bij de man om wie het draait. Ik ben benieuwd of andere lezers hier ook dingen uit herkenden. Ook vond ik de trials soms erg lijken op een soort next-level ontgroening. De debutantes moesten zich bewijzen, en vernedering was hier zeker onderdeel van. Dat gaf mij als lezer hier en daar wel een naar gevoel, maar dit betekende ook dat ik er helemaal in opging. Kortom, er waren ondanks de typerende couleur locale van het 19e-eeuwse Engeland en de onvoorspelbare magische elementen, alsnog verrassende parallellen te vinden met het heden. Daarbij vond ik de afwisseling tussen wat meer rustige of romantische, en dan weer meer spannende scènes erg goed gedaan. Dit maakte de leeservaring prettig. Ik merkte ook dat ik tussendoor, als ik niet aan het lezen was, vaak aan het boek dacht en zin had om door te lezen. Altijd een goed teken!
Daarnaast is er natuurlijk de romantische verhaallijn. Dit stuk vormde naar mijn idee niet het overgrote deel van het verhaal, en er zit ook maar één spicy scène in. Deze was kort en werd niet zo gedetailleerd en expliciet beschreven als in veel romanceboeken van deze tijd. Wel twijfel ik alsnog of het thuishoort in een YA-verhaal.
Concluderend heb ik erg genoten van dit boek en werd ik er echt door meegenomen. Doordat het YA is, vond ik de trials en gebeurtenissen ook niet zo heftig als bijvoorbeeld in een ACOTAR. Dat was voor mij als wat meer gevoelige lezer heel fijn. Wel heb ik nog niet eerder een boek gelezen met zó veel plot-twists in de laatste 10%, én ook nog eens een enorme cliffhanger. Dat laatste vond ik persoonlijk wel jammer. Uiteraard mogen er nog vragen achterblijven of ontstaan bij de lezer om op voort te borduren in een volgend deel, maar dit einde vond ik wel heel abrupt. Ik lees persoonlijk toch liever boeken met een ronder einde. Aan de andere kant, kan ik nu echt niet wachten op het volgende deel!
Voor mijn eindoordeel kom ik uit op 4 sterren en ik zou het boek dan ook zeker aanraden aan lezers die van historische verhalen en/of romantasy houden. Veel leesplezier!
~ ik mocht deze recensie schrijven voor Harper Collins Holland <3 ~
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Milou - leestipsvanmilou
Gesponsord
Een verborgen verleden, drie generaties vrouwen en een Siciliaans decor vol geheimen: Als bittere sinaasappels is dé Italiaanse succesroman die je niet loslaat.
