De Boekhandel

De Boekhandel, is het eerste boek van Penelope Fitzgerald die in het Nederlands vertaald is. Penelope bracht rond haar zestigste haar eerste boek uit, altijd heeft ze van zichzelf gedacht een buitenbeentje en excentriekeling te zijn. In haar romans schrijft zij ook over buitenbeentjes, mensen met veel ongeluk en over vrouwen die in hun eentje alles wilden doen. Daar sluit het boek De Boekhandel goed bij aan.

Florence Green, een weduwe van middelbare leeftijd woont in het kleine plaatsje Hardborough -begin jaren 60 in Engeland- het plaatsje ligt aan de kust, in een moerassig gebied, en behoorlijk afgesloten van de bewoonde wereld. Zij besluit een boekhandel te beginnen en koopt een pand met pakhuis genaamd Old House, hierbij behorend een zogenaamde klopgeest en doordat het aan de kust ligt met vochtproblemen, maar Florence vind het geen probleem en geniet ervan haar droom van een eigen boekhandel uit te laten komen. Niet iedereen in het kleine dorp is het ermee eens, er zijn mensen die heel andere plannen voor ogen hebben met het pand en dat niet onder stoelen of banken steken. Aangezien Florence wel wat hulp in de boekwinkel kan gebruiken, neemt ze de 10 jarige scholiere Christine aan. Op een gegeven moment krijgt Florence het controversiële en veelbesproken boek Lolita van Vladimir Nobokov aangeboden, zij besluit het boek door de einzelgänger Mr. Brundish te laten lezen en wanneer zijn oordeel positief is het boek te koop aan te bieden in de winkel. Vanaf hier neemt het boek een geheel andere wending, wat voor invloed heeft het in een kleine dorp als Hardborough?

Penelope Fitzgerald is van een heel ander kaliber qua schrijfstijl dan andere auteurs, een geheel unieke schrijfstijl mag het genoemd worden, doch met humor, maar ook met zwarte humor. Zij zorgt ervoor dat de lezer stof tot nadenken heeft, ook ver na het dichtslaan van het boek. De lezer krijgt de kans zijn eigen invulling aan het boek te geven, ondanks dat het een dun boekje is, is het geen boek die je zomaar even snel leest maar toch enige inzet en denkvermogen verwacht van haar lezer. Ze laat het verhaal onuitgesproken en dat maakt het zo uniek. Het verhaal bouwt zich goed op, en telkens weet Fitzgerald je weer te verrassen door wat te laten gebeuren wat je niet aan zag komen, met andere woorden klasse!