Nu we hier toch zijn

Audrey zit vast een een ritme wat ze al tien jaar leeft. En het geeft haar weinig voldoening. Als ze Lynx ontmoet, vraagt deze haar waarom ze de dingen doet die ze doet. Waarom niet eens iets totaal anders. Het zet Audrey aan het denken en voordat ze zich kan bedenken neemt ze vakantiedagen op, stapt op de trein en eindigt in Parijs. Ze vertelt Lynx wat ze heeft gedaan en deze is haar achterna gereisd.
Samen beleven ze een fantastische tijd, maar Lynx wil zich niet binden. Niet omdat hij niet wil, maar omdat hij niet kan. Als Audrey de reden hoort, begrijpt ze het wel, maar haar eigen hart zegt iets anders. Toch is het Lynx die besluit dat ze elkaar verder niet meer kunnen zien, maar kunnen beiden zich aan dit besluit houden?

Mooie roman die toch wel voorspelbaar is. Het enige is dat de reden waarom Lynx zich niet wil binden een reden is die ik niet zag aankomen. Mooi beschreven is datgene waar Lynx mee worstelt en waarom hij geen verbintenis aan wil gaan. Audrey begrijpt zijn beweegredenen, maar het frustreert haar dat Lynx geen oog heeft voor haar mening. Het lijkt alsof niets hem op andere gedachten kan brengen.
De cover vond ik erg mooi en ook aanstekelijk. Ook het verhaal leest zo lekker weg. Je vliegt door het boek heen. Audrey en Lynx zijn zo puur en levenslustig dat je je gemakkelijk in hun kunt verplaatsen.
En geef toe, wie doet het Audrey na, alles opgeven en doen wat op je pad komt. Waarschijnlijk dromen we er wel van, maar niet veel van ons durven die stap te nemen. Ik in elk geval niet.
Neemt niet weg dat het een heerlijk boek is om te lezen en stiekem een beetje jaloers te zijn op wat hun bleven.

Geniaal vind ik de wandelingen die Audrey en Lynx in Parijs hebben gemaakt en zijn uitgeschreven achter in het boek. Mocht ik weer eens in Parijs zijn wil ik toch eens kijken of ik een van de wandelingen na nalopen. Heerlijk toch?
Wandelen in de stad van de liefde en terugdenken aan datgene wat je in het boek hebt gelezen en dat zelf in het echt ervaren.