Lezersrecensie
Het vierkant van de wraak gaat over een machtige familie en het belang van hun goede reputatie. Zoals de titel al doet vermoeden, is wraak zonder enige twijfel het sleutelwoord in het hele boek. In Het vierkant van de wraak zal wraak leiden tot een onverwachte en spannende ontknoping.
Het vierkant van de wraak is het debuut van Pieter Aspe, de meest gelezen misdaadauteur in Vlaanderen en Nederland. Aspe debuteerde in 1995 met Het vierkant van de wraak, zijn allereerste Van In. Dit was de start van zijn indrukwekkende en hartveroverende reeks, waarvan inmiddels meer dan 1 miljoen exemplaren zijn verkocht. Deze misdaadromans, met als hoofdrolspelers adjunct-commissaris Pieter Van In en substituut Hannelore Martens, spelen zich voornamelijk af in Brugge.
In Het vierkant van de wraak worden bij juwelier Ghislaine Degroof alle juwelen opgelost in een bak met koningswater. Dit is slechts het begin van een reeks raadselachtige misdrijven waar de rijke en machtige familie van Ludovic Degroof, de vader van Ghislaine, door getroffen wordt. Het enige wat de daders telkens achterlaten is een mysterieuze handtekening. Al snel heeft adjunct-commissaris Van In door dat de daders handelen uit wraak. Daarom besluiten Van In en substituut Martens zich verder te verdiepen in het duistere verleden van Ludovic Degroof.
De eerste tien romans van Aspe, zijn verfilmd tot een tiendelige reeks, die in het voorjaar van 2004 op televisie te zien was. Herbert Flack en Francesca Vanthielen vertolken hierin de hoofdrolspelers, die sinds het eerste boek een relatie hebben. Na de eerste reeks van Aspe is zijn boekenverkoop ook immens toegenomen. Inmiddels staat de teller reeds op meer dan 1,5 miljoen verkochte boeken in België en Nederland. Bovendien werden zijn thrillers ook bewerkt tot radiofeuilletons.
Pieter Aspe werd driemaal genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. In 2001 ontving Aspe deze prijs voor zijn roman Zoenoffer.
Het vierkant van de wraak gaat over de familie Degroof. Ludovic Degroof en zijn vrouw Elisa de Puyenbroucke hebben 5 kinderen: Aurélie, Ghislaine, Charlotte, Benedicte en Nathalie. Wanneer het heden van deze personages opeens enorm beïnvloed wordt door hun verleden, kan dit alleen maar wijzen op wraak, het centrale thema van de thriller.
Aspe werkt voornamelijk met round characters, niet met flat characters. Adjunct-commissaris Van In, beantwoordt aan het typische beeld dat de meeste mensen van een onderzoeker hebben. Hij is een gescheiden man van middelbare leeftijd, houdt van een duvel in zijn favoriete café, en lapt indien nodig de regels aan zijn laars. Toch is hij geen vlak karakter. De lezer kent zijn gedachten en gevoelens, waarmee hij zich kan identificeren. Daardoor wordt Van In beschouwd als realistisch. Ook Hannelore Martens, een knappe jonge vrouw, is geen vlak karakter. Ze is substituut en heeft dus eigenlijk weinig met het onderzoek van Van In te maken. Toch voelt ze zich persoonlijk betrokken bij de zaak. Samen met Van In gaat ze spitten in het verleden van de familie Degroof. Naarmate er vorderingen komen in het onderzoek, ontwikkelt ook de relatie tussen Hannelore en Van In zich. Daniel Verhaeghe, Laurent de Bock, en Ludovic Degroof zijn tamelijk uitgewerkte personages. Van andere personages, zoals commissaris de Kee, weet de lezer niet zo veel. Af en toe voegt de alwetende verteller een opmerking toe, een detail uit het leven van een minder voorkomend personage. Het is vaak compleet nutteloze informatie, waarmee de auteur een humoristisch effect nastreeft.
Merkwaardig aan dit boek is dat je meteen aanvoelt dat niet de dader, maar het slachtoffer de slechterik is. Je wordt je als lezer al snel bewust van het feit dat Degroof niet voor honderd procent te vertrouwen is. De lezer identificeert zich met de daders. Die omgekeerde psychologie is verfrissend. Aspe weet zijn lezers echt te verrassen.
Pieter Van In woont in Brugge. Net als de personages, beschrijft Aspe deze geografische ruimte nauwkeurig en gedetailleerd. In tegenstelling tot de beschrijving van de personages, was de beschrijving van de ruimte soms wat langdradig. Tenzij de lezer zeer vertrouwd is met Brugge, is het moeilijk om bij de uitgebreide beschrijvingen een beeld te vormen.
Aspe heeft dit verhaal geschreven in de auctoriële verteller. De verteller verwijst naar dingen die nog moeten gebeuren. De lezer weet beduidend meer dan de personages. Bovendien werkt Aspe met simultaneïteit. Eerst lees je over het onderzoek van Van In en Hannelore, dan weer lees je wat de daders op hetzelfde ogenblik aan het denken of doen zijn. Ook hierdoor wordt de lezer bestookt met veel informatie die de afzonderlijke personages niet van elkaar weten. Zo weet de lezer al vrij snel wie voor de diefstal bij Degroof verantwoordelijk is, terwijl de onderzoekers nog geen idee hebben. Al die extra informatie zorgt ervoor dat de spanning wordt opgebouwd. De extra kennis waarover de lezer beschikt maakt het ook interessant. De lezer weet namelijk onmiddellijk wanneer de onderzoekers het bij het rechte eind hebben, of wanneer ze er totaal naast zitten.
Om de spanning nog meer te versterken komen er veel flashbacks voor in het verhaal. Gelukkig is de sfeer ook niet altijd gespannen. Aspe zorgt voor voldoende afwisseling. Hierdoor blijft het boek je boeien.
De auteur heeft dit boek wel degelijk met een reden geschreven. Hij wil de lezer waarschijnlijk doen inzien dat achter een welgestelde deftige familie vaak een duister geheim schuilgaat. Ludovic Degroof lijkt een keurige man. Hij blijkt echter een man met twee gezichten. De auteur wil de lezer ervan overtuigen dat niet alles is wat het lijkt. Je kan hier duidelijk uit afleiden dat geld, macht en aanzien niet zo belangrijk zijn en bovendien gepaard kunnen gaan met verraad. Dankzij de nogal simpele verhaallijn en stijl, is het niet moeilijk om het boek te interpreteren.
Aspe heeft met zijn debuut het grote publiek geraakt. De boodschap die het boek iedere lezer meegeeft maakt het onmogelijk het boek te vergeten. Bijna iedereen, oud of jong, zal het boek weten te appreciëren dankzij het tijdloze thema. Het vierkant van de wraak beschrijft het belang van de reputatie van een machtige familie, hoe achter deze reputatie een complex netwerk van incest en bedrog schuilgaat, en hoe tenslotte deze familie ten onder zal gaan aan zichzelf.
Het vierkant van de wraak is het debuut van Pieter Aspe, de meest gelezen misdaadauteur in Vlaanderen en Nederland. Aspe debuteerde in 1995 met Het vierkant van de wraak, zijn allereerste Van In. Dit was de start van zijn indrukwekkende en hartveroverende reeks, waarvan inmiddels meer dan 1 miljoen exemplaren zijn verkocht. Deze misdaadromans, met als hoofdrolspelers adjunct-commissaris Pieter Van In en substituut Hannelore Martens, spelen zich voornamelijk af in Brugge.
In Het vierkant van de wraak worden bij juwelier Ghislaine Degroof alle juwelen opgelost in een bak met koningswater. Dit is slechts het begin van een reeks raadselachtige misdrijven waar de rijke en machtige familie van Ludovic Degroof, de vader van Ghislaine, door getroffen wordt. Het enige wat de daders telkens achterlaten is een mysterieuze handtekening. Al snel heeft adjunct-commissaris Van In door dat de daders handelen uit wraak. Daarom besluiten Van In en substituut Martens zich verder te verdiepen in het duistere verleden van Ludovic Degroof.
De eerste tien romans van Aspe, zijn verfilmd tot een tiendelige reeks, die in het voorjaar van 2004 op televisie te zien was. Herbert Flack en Francesca Vanthielen vertolken hierin de hoofdrolspelers, die sinds het eerste boek een relatie hebben. Na de eerste reeks van Aspe is zijn boekenverkoop ook immens toegenomen. Inmiddels staat de teller reeds op meer dan 1,5 miljoen verkochte boeken in België en Nederland. Bovendien werden zijn thrillers ook bewerkt tot radiofeuilletons.
Pieter Aspe werd driemaal genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. In 2001 ontving Aspe deze prijs voor zijn roman Zoenoffer.
Het vierkant van de wraak gaat over de familie Degroof. Ludovic Degroof en zijn vrouw Elisa de Puyenbroucke hebben 5 kinderen: Aurélie, Ghislaine, Charlotte, Benedicte en Nathalie. Wanneer het heden van deze personages opeens enorm beïnvloed wordt door hun verleden, kan dit alleen maar wijzen op wraak, het centrale thema van de thriller.
Aspe werkt voornamelijk met round characters, niet met flat characters. Adjunct-commissaris Van In, beantwoordt aan het typische beeld dat de meeste mensen van een onderzoeker hebben. Hij is een gescheiden man van middelbare leeftijd, houdt van een duvel in zijn favoriete café, en lapt indien nodig de regels aan zijn laars. Toch is hij geen vlak karakter. De lezer kent zijn gedachten en gevoelens, waarmee hij zich kan identificeren. Daardoor wordt Van In beschouwd als realistisch. Ook Hannelore Martens, een knappe jonge vrouw, is geen vlak karakter. Ze is substituut en heeft dus eigenlijk weinig met het onderzoek van Van In te maken. Toch voelt ze zich persoonlijk betrokken bij de zaak. Samen met Van In gaat ze spitten in het verleden van de familie Degroof. Naarmate er vorderingen komen in het onderzoek, ontwikkelt ook de relatie tussen Hannelore en Van In zich. Daniel Verhaeghe, Laurent de Bock, en Ludovic Degroof zijn tamelijk uitgewerkte personages. Van andere personages, zoals commissaris de Kee, weet de lezer niet zo veel. Af en toe voegt de alwetende verteller een opmerking toe, een detail uit het leven van een minder voorkomend personage. Het is vaak compleet nutteloze informatie, waarmee de auteur een humoristisch effect nastreeft.
Merkwaardig aan dit boek is dat je meteen aanvoelt dat niet de dader, maar het slachtoffer de slechterik is. Je wordt je als lezer al snel bewust van het feit dat Degroof niet voor honderd procent te vertrouwen is. De lezer identificeert zich met de daders. Die omgekeerde psychologie is verfrissend. Aspe weet zijn lezers echt te verrassen.
Pieter Van In woont in Brugge. Net als de personages, beschrijft Aspe deze geografische ruimte nauwkeurig en gedetailleerd. In tegenstelling tot de beschrijving van de personages, was de beschrijving van de ruimte soms wat langdradig. Tenzij de lezer zeer vertrouwd is met Brugge, is het moeilijk om bij de uitgebreide beschrijvingen een beeld te vormen.
Aspe heeft dit verhaal geschreven in de auctoriële verteller. De verteller verwijst naar dingen die nog moeten gebeuren. De lezer weet beduidend meer dan de personages. Bovendien werkt Aspe met simultaneïteit. Eerst lees je over het onderzoek van Van In en Hannelore, dan weer lees je wat de daders op hetzelfde ogenblik aan het denken of doen zijn. Ook hierdoor wordt de lezer bestookt met veel informatie die de afzonderlijke personages niet van elkaar weten. Zo weet de lezer al vrij snel wie voor de diefstal bij Degroof verantwoordelijk is, terwijl de onderzoekers nog geen idee hebben. Al die extra informatie zorgt ervoor dat de spanning wordt opgebouwd. De extra kennis waarover de lezer beschikt maakt het ook interessant. De lezer weet namelijk onmiddellijk wanneer de onderzoekers het bij het rechte eind hebben, of wanneer ze er totaal naast zitten.
Om de spanning nog meer te versterken komen er veel flashbacks voor in het verhaal. Gelukkig is de sfeer ook niet altijd gespannen. Aspe zorgt voor voldoende afwisseling. Hierdoor blijft het boek je boeien.
De auteur heeft dit boek wel degelijk met een reden geschreven. Hij wil de lezer waarschijnlijk doen inzien dat achter een welgestelde deftige familie vaak een duister geheim schuilgaat. Ludovic Degroof lijkt een keurige man. Hij blijkt echter een man met twee gezichten. De auteur wil de lezer ervan overtuigen dat niet alles is wat het lijkt. Je kan hier duidelijk uit afleiden dat geld, macht en aanzien niet zo belangrijk zijn en bovendien gepaard kunnen gaan met verraad. Dankzij de nogal simpele verhaallijn en stijl, is het niet moeilijk om het boek te interpreteren.
Aspe heeft met zijn debuut het grote publiek geraakt. De boodschap die het boek iedere lezer meegeeft maakt het onmogelijk het boek te vergeten. Bijna iedereen, oud of jong, zal het boek weten te appreciëren dankzij het tijdloze thema. Het vierkant van de wraak beschrijft het belang van de reputatie van een machtige familie, hoe achter deze reputatie een complex netwerk van incest en bedrog schuilgaat, en hoe tenslotte deze familie ten onder zal gaan aan zichzelf.
1
Reageer op deze recensie