wit of zwart

'De man zonder hond' is een verhaal over het verdvijnen twee mensen: de oom en zijn neef. Ze werden dag na dag vermist. In de kern staat hun familie, zijn poging om de waarheid te ontdekken en om met gebrek van berichten van zijn nabestaanden om te gaan. Onduidelijkheid is angstaanjagend. Het leven in onzekerheid is het typische onderwerp van die Zweedse schrijver.
Een goede misdaadroman bestaat uit een spannende plotlijn en dubbelzinnige personages die complexe emoties en diverse soorten gedrag vertonen. Dit boek opent een serie met inspecteur Barbarotti. En hier gaat een vraag. Is Nessar die politieman echt nodig en waarvoor heeft hij hem nodig? Die personage heeft flauwe invloed op de zaak, is bovendien karakterloos en bijna doorzichtig in het hele verhaal. Op dit moment is het moeilijk om voor te stellen dat Barbarotti in volgende vier boeken verschijnt.
Familieleden van vermiste personen kunnen we eenvoudig in twee types verdelen: wit en zwart. Ze zijn helemaal niet sterk en niet geloofwaardig. Die verdeling is zo'n constant dat geen optie is om van type- wit naar -zwart (of andersom) te veranderen. Er is geen ruimte voor grijs - een mengsel van wit en zwart. In dit verhaal is iemand enkel goed of slecht. Oppervlakkige benadering is ook zichtbaar in de motivatie van personages. Het is helemaal niet acceptabel en onwaarschijnlijk.
De natuur is het typische decor van Nessar's verhalen, wordt ook vaak een van protagonisten. In 'De man zonder hond' zijn er niet een maar vier seizoenen, verschillende weersomstandigheden die sfeer bouwen, helaas ontbreekt iets. De natuur lijkt buiten de plotlijn te zijn, componeert helemaal niet met het hele verhaal.
Wegens bovengenoemde redenen krijgt 'De man zonder hond' alleen een sterretje.