Aangrijpend...

Deze recensie is eerder verschenen op vrouwenthrillers.nl

Femmy ten Cate studeerde aan de Hoogeschool voor de Kunsten in Utrecht en heeft eigenlijk altijd geschreven; eerst als journalist en ze was hoofdredacteur van diverse tijdschriften. Daarnaast schreef ze al jarenlang fictie en zijn er verschillende korte verhalen van haar hand verschenen. Ten Cate is momenteel druk bezig met haar volgende roman. Daarnaast houdt ze erg van lezen in de tuin, zeilen, wandelen, zwemmen en naar de film gaan. ‘Moederliefde’ is haar debuutroman.

De zevenentwintig jarige Leonardus ‘Leen’ Salverda zit ondergronds opgesloten en wordt drie keer per dag door zijn moeder bezocht die hem van maaltijden voorziet. Al snel wordt duidelijk dat zijn moeder degene is die hem daar heeft opgesloten. Het enige dat voor Leen niet duidelijk is waarom heeft ze hem daar opgesloten en wat moet hij zeggen zodat ze hem weer vrijlaat?

Uiteindelijk gaat Leen bij zichzelf te rade welke reden zijn moeder hiervoor kan hebben. Wat volgt is zevenentwintig jaar aan familiegeschiedenis zoals Leen deze beleefd heeft. Onder het mom van moederliefde heeft zijn moeder hem extreem beschermend en overbezorgd opgevoed. Mede hierdoor was hij regelmatig het mikpunt van de pesterijen van zijn neefje waardoor hij gevoelens van wrok koesterde voor zijn beide ouders en hunkerde naar de liefde van zijn tante Agaath. Op het moment dat zijn tante uit zijn leven verdwijnt, valt Leen als het ware in een zwart gat en ziet zijn leven meer en meer door zijn vingers glippen. Wat kan een liefhebbende moeder op zo’n moment anders doen dan ingrijpen?

Vanaf de allereerste bladzijde wordt de lezer gegrepen door de emotionele Leen die op zoek gaat naar de reden waarom zijn moeder hem dit aandoet. Samen met Leen gaat de lezer op reis door zijn familiegeschiedenis. Van kleine kwajongensstreken tot levensveranderende gebeurtenissen; ze passeren allemaal de revue, evenals de grote schare aan kleurrijke familieleden. De titel is subliem gekozen en vat eigenlijk in een woord het hele boek samen. De personages zijn ongelooflijk goed uitgewerkt waardoor er door dit ene woord duidelijk wordt waarom Leens moeder zo beschermend is en anderzijds welke weerslag dit heeft op een opgroeiende jongen en jonge man. De invloed van een onzekere, overbeschermende moeder en een vader die hier niet tegenin gaat wordt pijnlijk duidelijk.

Een aangrijpende psychologische roman die de grens tussen liefde, vertrouwen en wantrouwen meermaals opzoekt.