Leest als een trein...

Deze recensie is eerder verschenen op vrouwenthrillers.nl

Cynthia Poen is de auteur van de thriller ‘Verborgen verleden’. Haar eerste thriller nadat ze in mei 2022 debuteerde met ‘Zorgliefde’ een bundel vol met korte, waarheidsgetrouwe verhalen in de vorm van een dagboek die ze meemaakte in haar werk als verpleegkundige. Daarnaast zijn er van haar hand verschillende columns verschenen op Babyenkind, op natuurkampeerterreinen en in Metro. Zelf heeft de vierenvijftigjarige Poen een voorliefde voor Engelse detectives en alles met citroen.

De jonge Juul heeft na het beëindigen van een niet zo fijne relatie haar leven eindelijk weer op de rit. Ze heeft haar eigen kleine huisje, een leuke baan bij een magazine en een fijne vriendengroep. Ze besluit dan ook een etentje te organiseren voor haar vrienden en enkele collega’s waarvan ze er eentje stiekem wel heel leuk vindt. Als ze de volgende dag gaat uitwaaien op het strand krijgt ze een verontrustend appje dat ze eerst afdoet als een vergissing. Totdat de appjes steeds vaker komen en dreigender van aard worden en ze zich realiseert dat er iemand rondloopt die denkt haar te kunnen claimen. Ze zet alles op alles om deze persoon te ontvluchten en komt via een omweg in Frankrijk terecht waar ze drie maanden verblijft in de hoop dat haar stalker haar al lang weer vergeten is. Na drie maanden kriebelt het zo erg dat ze graag terug naar huis wil waar niets minder waar blijkt te zijn.

Poen weet de spanning goed op te bouwen door de korte hoofdstukken die afgewisseld worden met schuingedrukte stukjes die de gedachten van de stalker blijken te zijn. De angst van Juul en de groeiende frustratie van de onbekende stalker geven het geheel een beklemmend gevoel. De identiteit van haar stalker wordt ongeveer halverwege het boek onthuld waardoor de spanning nog wat meer wordt opgevoerd en de onmogelijkheid van Juuls situatie steeds tastbaarder wordt.

Ondanks de vele spelfouten een thriller die leest als een trein…