heel soms komrn twee verwoeste wegen smen op een hoopvol kruispunt

Het moois dat we delen – Ish Ait Hamou
“Celui qui a été mordu par le serpent, a peur de la corde.”
Wie door een slang is gebeten, is bang voor een touw.

Een jonge vrouw en een oude man wonen in dezelfde buurt, maar kennen elkaar niet. Zij probeert met de moed der wanhoop een nieuw leven op te bouwen. Hij leeft in het verleden. Tot ze op een dag tegenover elkaar komen te staan en ontdekken dat hun levens onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Soumia wordt op een ochtend wakker en ontdekt tot haar grote schrik dat de twee vrienden die ze eerder die dag heeft afgezet bij een busstation in Brussel, daar een aanslag hebben gepleegd. Is zij mede schuldig aan wat er gebeurd is? Wat is haar aandeel hierin?

Na een tijd in de gevangenis te hebben gezeten, keert ze terug naar de buurt waar ze is opgegroeid. Maar is ze daar nog welkom? Kan ze zich weer onder de mensen begeven? Met veel moeite vindt ze werk in een kruidenierswinkel van een man die haar van jongs af aan kent. Al snel krijgt ze de opdracht boodschappen te bezorgen bij een vaste klant: een oude man. Wie had kunnen vermoeden dat haar leven op de meest onverwachte manier met dat van hem verbonden is?

Het moois dat we delen is een hartverscheurend verhaal over hoe je het leven weer oppakt na een ingrijpende gebeurtenis. Een intieme roman over angst, hoop, toenadering en de complexiteit van samenleven.

Voor mij verdient deze roman . Het was een meeslepend boek dat ik niet kon wegleggen. Het sprak me aan omdat misplaatste haat en wrok, maar ook warm begrip en verzoening elkaar afwisselen in het leven van de hoofdpersonages.