De tragedie van Levana

Lang geleden, toen Levana nog een jong meisje was. Daar gaat dit boek over. Hoewel het officieel een hervertelling hebben heeft het verhaal ook wat weg van het kleine lelijke eendje. In het boek is dat ook Channary's koosnaampje voor Levana.
In het boek groeit Levana op in de schaduw van haar wrede zus Channary. We zien haar zichzelf ombouwen van het lelijk en eenzaam eendje naar de koningin, prachtig maar koud. Waar je in het begin vooral medelijden hebt met haar door haar eenzaamheid en het gepest van Channary, worden haar beslissingen wel steeds dubieuzer en killer. Maar doordat Meyer haar menselijke kant laat zien wordt het begrijpelijker waarom ze dingen doet. Haar motivatie, haar drang om zichzelf te bewijzen, drijft haar door alle boeken heen om haar zinnen te zetten op de aarde, maar het begint in dit boek klein en wordt steeds groter uitgebouwd. Haar wensen worden stapsgewijs groter waardoor ze zelf niet meer door heeft dat ze steeds een beetje machtsbeluster wordt. Aan het eind van het boek is er bijna niets meer over van het kleine, lelijke eentje, alleen haar eenzaamheid en onzekerheid. Hierdoor komt Levana vooral over als een tragisch karakter. Als de omstandigheden anders waren geweest dan hadden we waarschijnlijk nooit deze kant van haar gezien. En dat maakt dit boek zo goed. Waar in de eerste paar boeken Levana haast overkomt als een puur slecht karakter wordt in dit boek toch heel veel diepte gegeven aan haar persoonlijkheid, en bepaalde trekken, zoals haar ijdelheid, verklaard.
Al met al een geweldig boek!