Beter dan "het zoutpad"

Ik vond "Het zoutpad" een mooi boek. Prachtige natuur beschrijvingen en bijzonder om te lezen hoe ze als vijftigers gebikkeld hebben om bijna 1000 km te lopen en te kamperen langs de kust.
Na het lezen van "het zoutpad", heb ik gegoogeld wat er van Raynor en Moth terecht was gekomen, maar ik werd er niet veel wijzer van. Ik snapte niet wat ze bezielden om bijna 1000 km te lopen, toen ze dakloos waren geworden. Heel veel vragen die ik bij boek 1 had, zijn nu beantwoord. Raynor gaat in op haar jeugd, haar anders zijn, haar band met de natuur en haar relatie met Moth. Nu snap ik dat ze al tientallen jaren fervent wandelaar/ bergbeklimmers waren en waarom ze besloten om de lange afstand wandeling te gaan maken.
Vooral tot aan de wandeling in IJsland vond ik het boek prachtig, de wandeling in IJsland vond ik iets te veel in het verhaal ingepropt. Alhoewel ik wel snap waarom dit stuk erin staat, had het voor mij niet veel toegevoegde waarde. Kortom, een prachtig boek als je van dit genre houd!