Verwarrend maar belonend

Het Nijlpaard is een nogal verwarrend boek in het begin. De schrijfstijl is inconsequent omdat je het vanuit het perspectief van verschillende karakters volgt De protagonist is nogal een lul die totaal geen aanspraak maakt op enige vorm van empathie vanuit mij als de lezer. De eerste 200 pagina's lezen nogal traag en moeizaam maar uiteindelijk vallen de puzzelstukjes samen en vormt het een vermakelijk en belonend verhaal.

Ook zit het boek boordevol referenties naar de Britse adel waar ik niet echt pap van heb gegeten. Soms lees ik door de vertaling heen dat het in het Engels wellicht wat grappiger was dan dat het in het Nederlands. Je word overladen door karakters met complexe namen die uiteindelijk het plot wel dienen maar in zo een stortvloed worden geïntroduceerd dat je nog maar lastig weet wie wie is, wie ze zijn of überhaupt hoe oud ze zijn. Dit word dan ergens vluchtig benoemd maar de karakters komen niet heel erg tot leven in het schrift van Fry.

Dit was een ongelofelijke slow read, die ik niet veel mensen kan aanraden. Leuk om gelezen te hebben maar ik heb er voor het merendeel niet van genoten.