Recensie van de gevoelige moordenaar van Noah DJB

Ik vond het boek van Arne Berggren heel meeslepend en angstaanjagend, maar ook verwarrend met zijn momenten. De personages werden in het begin niet allemaal vernoemd wat mij vaak in de war bracht, maar ook wel nieuwsgierig maakte. De relaties tussen de personages spraken mij heel erg aan zoals de relatie tussen Pelle en Marie en de relatie tussen Lenny en Marie. Het zijn allebei zo verschillende mannen, maar uiteindelijk voelt Marie zich toch meer op haar gemak bij Pelle wat ik heel fijn vond. Je kon niet echt afleiden hoe sommige personages zich voelden of wat hun karakter precies was door gebrek aan verklaring en duidelijkheid, maar bijvoorbeeld bij Pelle kon je heel makkelijk veronderstellen dat hij verlegen was. Het was moeilijk om te voorspellen wat er als volgende zou gebeuren aangezien dat het verhaal heel goed in elkaar is gestoken en er duidelijk veel tijd aan besteden is. Het verhaal heeft een verwisselend perspectief en dat bracht me eerst echt in de war aangezien dat er elk hoofdstuk een ander persoon aan bod komt en de naam wordt dan niet altijd gezegd dus dan moet je vaak zelf inschatten welk karakter nu ter sprake komt. Soms werd er in de ik-perspectief verteld en soms in de personele hij/zij en dit zorgde voor onduidelijkheid bij mij, maar hoe verder je komt in het verhaal hoe duidelijker dat alles wordt. Voor mij lag de spanning immens hoog door meerdere momenten in het verhaal. Ik kreeg daadwerkelijk enorm veel kippenvel toen Marie alleen thuis was en de inbreker haar huis beklom en toen voelde ik de angst uit het boek komen doordat de auteur dit geweldig heeft beschreven. Er was altijd wel spanning aanwezig in het verhaal en op verschillende momenten was er meer en op andere minder, maar dit vond ik perfect gebalanceerd. De thema's moord en liefde zijn mijn favorieten als het neer komt op een roman lezen. In deze roman kwam er wel een cliffhanger voor en het irriteerde mij eigenlijk wel aangezien dat ik heel graag het vervolg wou te weten komen. Het motief van de moordenaar was dat Maria alleen van hem was en niet van haar vriendjes en dit vond ik komisch om te lezen aangezien dat de moordenaar geen persoonlijk contact had met Marie. Ik vind deze roman zeker een aanrader, maar ik zou ze niet aanraden aan mensen die niet graag gruwelijke en sensuele teksten lezen, want dit komt er veel in voor.