Dilemma: Anna

Anna is een eigenwijze puber met gescheiden ouders. Haar vader ziet ze amper en haar moeder irriteert haar mateloos. Ook op school is ze niet heel populair. Ze is dus niet heel erg dol op haar leven. Dan krijgt ze te horen dat ze misschien een ongeneeselijke kanker heeft. Tot overmaat van ramp licht haar moeder iedereen in haar omgeving meteen in. Anna vindt dit vreselijk, maar opeens zoekt haar vader terug contact. Ook op school doet iedereen heel aardig en ze krijgt zelfs aandacht van de jongen op wie ze een oogje heeft. Maar dan blijkt het toch geen kanker te zijn. Natuurlijk is ze hier opgelucht over, maar alles gaat nu zo goed in haar leven, dit wil ze dan ook absoluut zo houden…

Tille Vincent is een Vlaamse auteur die we onder andere ook kennen van Code 37. Anna is het eerste deel van een reeks waarvan het tweede deel begin 2020 uitkomt.

Ik hoorde over dit boek in de video van Our never ending story. Wauw! Het sprak me echt meteen aan! Dus ook even heel erg bedankt aan uitgeverij Van Halewyck voor het exemplaar! Ik ga eerlijk zijn: toen ik er in begon dacht ik echt dat ik het niks ging vinden. Ik vond het hoofdpersonage vreselijk vervelend. Ik vond haar irritant, onbeleefd en bruut. Ik vond het ook vreselijk hoe ze omging met de mensen in haar omgeving. Uiteraard bleef ik wel nog even verder lezen en het werd me al snel duidelijk dat dat de bedoeling was. Dit personage zat niet goed in haar vel en dat kwam meteen op mij over.

Ik vind echter dat dit personage door het verhaal een mooie evolutie maakt. Zo veel zelfs dat ik van “niet uitstaan” ben gegaan naar 100% meevoelen met Anna.

Wanneer bekend geraakt dat ze ongeneeselijk ziek is, krijgt ze opeens alles waar ze naar verlangt: een goede band met haar vader, vrienden op school en ze voelt zich oprecht gelukkig. Het blijkt dan echter toch geen kanker te zijn en dan slaat de angst haar om het hart: ga ik dit alles verliezen als mensen er achter komen dat ik niet ziek ben? Alhoewel ik het vaak niet eens ben met Anna, snap ik haar angst wel. Ze geeft heel erg om haar vader en nieuwe vrienden en de angst dit kwijt te raken zorgt ervoor dat ze dingen doet waar ze niet trots op is.

Naast een goed verhaal heeft Tille Vincent ook een geweldige schrijfstijl waardoor je van het begin wordt meegesleurd in het verhaal. Ik kon het niet neerleggen en heb er enorm van genoten. Ik kan dan ook niet wachten op het volgende deel!