Lezen is voor mij niet als eten. Omdat ik een heel erg drukke job heb, lees ik misschien vijf boeken op een jaar. Omdat ik dan wil dat het enkel de beste zijn, doe ik meestal wat opzoekwerk vooraf.
Wat is zeker uitzonderlijk goed: de meeste van Val McDermid, Boris Starling (Messias, Storm) en de voorgangers van Tokio.
Ik had al in gedachten om 4 boeken een '5' te geven: De sirene, Het profiel, Messias en De behandeling. Na het lezen van dit boek moet ik mijn mening bijschaven: ik geef ze er maar 4 en dit boek 5.
Waarom? Omdat dit zoveel beter is, zoveel echter, zoveel beter geschreven, zo verschrikkelijk beklijvend is- zo onmenselijk menselijk. Dit is geen boek over seriemoorden, geen kat en muisspel. Met dit boek bewijst Mo Hayder dat ze veel verder staat. Wie zegt dat dit geen thriller is- welke boeken dan wel? Sommige stukken zijn werkelijk heel spannend. Zo erg dat je het niet aan de kant kan leggen (nog eens gebeurd bij Messias). Toch vond ik dit nog beter, omdat dit zo echt is. Het grijpt je naar de strot, geeft een wring en laat je verweesd achter. Pure klasse!