Het bal der gekken is een feest!

De Franse Victoria Mas debuteert met een prachtige historische roman over het psychiatrisch ziekenhuis La Salpetriere en haar bewoners. Het werd direct een bestseller en ze sleepte er diverse prijzen mee in de wacht, waaronder de Prix Renaudot.
Het is 1895 en in Hopital de la Salpetriere werden gek of hysterisch verklaarde vrouwen opgesloten en onderworpen aan de onderzoeken van Jean-Martin Charcot. Tijdens drukbezochte, openbare sessies, brengt hij ze onder hypnose om zo aanvallen van hysterie op te roepen en de bijbehorende symptomen te bestuderen. We maken kennis met Genevieve, de hoofdzuster van het gesticht en Eugenie, de nieuwste bewoner.
Genevieve is na het overlijden van haar zusje van het geloof gestapt en heeft haar hoop gevestigd op dokter Charcot en zijn nieuwe wetenschap. De komst van Eugenie, verandert echter alles. Eugenie kan overleden zien en krijgt ook berichten van hen door. Deze ‘gave’ is echter voor haar vader voldoende reden om zijn dochter voor ‘gek’ te verklaren en laat haar opnemen. Wanneer Genevieve van Eugenie berichten van Blandine, haar overleden zusje, doorkrijgt, begint haar standvastige geloof in het instituut te wankelen.
Tijdens het jaarlijkse Bal der gekken, het evenement waar de gegoede burgerij voor een avond de hysterische vrouwen van dichtbij kan bekijken en met ze kan dansen, maakt Genevieve een keuze die zowel haar leven als die van Eugenie voor altijd zal veranderen.
In een relatief dun maar veelzeggend verhaal ontvouwen zich de levens van deze twee interessante vrouwen. De schrijfstijl lijkt op het eerste gezicht eenvoudig maar elke zin is raak, geen woord is teveel. Mas weet in doeltreffende bewoordingen een goed beeld te schetsen van de psychiatrische zorg in de 19e eeuw. De personages zijn goed uitgewerkt, de omgeving is beeldend beschreven en Mas heeft duidelijk haar research gedaan naar het onderwerp. Een prachtig verhaal over een schrijnende periode in de geschiedenis van de gezondheidszorg. Dat dit boek meerdere prijzen heeft ontvangen is meer dan terecht. Laten we hopen dat het ook voor Mas naar meer smaakt.