‘Ouden Hoeren” op niveau

De ware Voskuiliaan begint natuurlijk na Bij Nader Inzien en Binnen de Huid en de gehele cyclus Het Bureau en al het andere werk aan de dagboeken voor zijn/haar/hen/hun/hullie dagelijkse portie ouwehoeren (of Ouden Hoeren om met Reve te spreken) op niveau! Ik heb altijd een dagboek en een avond of nachtboek, sommige boeken (Harari bijvoorbeeld) kan je nou eenmaal niet in de avond of nacht tot je nemen en zijn dus duidelijke overdagboeken en sommige boeken zijn uitgesproken avond of nachtboeken of je zou het ook bedboeken kunnen noemen, boeken die je lekker in bed voor het slapen gaan leest. Uiteraard is alles van Han Voskuil avond en nachtwerk. Ook al zijn dit notabene zijn dagboeken, het zijn wat mij betreft geen overdagboeken. Het verbaast mij, dat bijvoorbeeld Elsbeth Etty en Voskuil zelf zei, dat hij “niet altijd even sympathiek” overkomt in zijn dagboeken, want voor mij geldt: hoe meer hij gaat fulmineren hoe sympathieker en menselijker hij voor mij wordt. Heerlijk om te lezen als hij weer eens lekker rechtlijnig zit af te geven op deze of gene of dit of dat onderwerp, vooral omdat hij zichzelf daarbij nooit overslaat. Analyseren tot op het bot. Maar wat een schrijflust en wat een humor. Van zo iemand kan je toch alleen maar houden?
Maarten Koning/Han Voskuil is een man om (op papier) verliefd op te worden.