Lezersrecensie
Ontroerend. Schitterend geschreven.
Nadat ik “Lichter dan ik” had gelezen was ik zo onder de indruk van dit boek dat ik gelijk ging kijken of Dido Michielsen meer boeken had geschreven. Ik kwam er toen achter dat “Engel en Kinnari” het vervolg was op “Lichter dan ik”.
In “Lichter dan ik” was Isah, de njah op zoek naar haar dochters Louisa en Pauline.
In “Engel en Kinnari” is Louisa op zoek naar haar moeder.
Louisa weet dat ze samen met Pauline, haar zus, geadopteerd is door “oom Arnold en tante Lot,”een liefdeloos paar. Maar Louisa weet niets over haar biologische vader en moeder.
Oom Arnold en Tante Lot nemen dit geheim beiden mee in hun graf en laten Louisa hiermee ontredderd achter.
Op haar 13e jaar is Louisa al uitgehuwelijkt aan J.A., die vele jaren ouder is dan zij en al eerder getrouwd is geweest. Het is geen gelukkig huwelijk. Miskramen, twee kinderen overlijden en drie kinderen, twee zoons en een dochter blijven leven. Louisa mist de liefde in haar leven.
Ze is onzeker en eenzaam.
Ze heeft het gevoel nooit liefde te hebben gekend en verwijt zichzelf daardoor ook geen liefde te hebben kunnen geven aan haar drie kinderen.
Vooral met Ietje, het oudste meisje, heeft Louisa een koele relatie, wat Louisa behoorlijk dwars zit.
Om haar verveling te verdrijven gaat ze lezen. Door de boeken die Louisa leest worden haar ogen steeds meer geopend.
Ze raakt bevriend met haar Chinese buurvrouw, You Leng en haar Javaanse secretaris, Dimas. Iets wat haar man totaal niet goedkeurt. Het past niet voor een Indo-Nederlandse vrouw om bevriend te zijn met Chinezen en Javanen.
Maar door deze vriendschap worden er deuren voor Louisa geopend. Door hen leert ze keuzes te maken en voor zichzelf op te komen. Ze krijt een relatie met Dimas en eert door hem de liefde kennen.
Als haar man overlijdt gaat ze weg uit het saaie Buitenzorg en begint ze een pension. Dan volgt een gelukkige tijd in Louisa´s leven.
Maar de zoektocht naar haar moeder gaat verder en Louisa krijgt eindelijk een antwoord, waardoor ze uiteindelijk het gevoel krijgt bij wie ze thuishoort.
In “Lichter dan ik” was Isah, de njah op zoek naar haar dochters Louisa en Pauline.
In “Engel en Kinnari” is Louisa op zoek naar haar moeder.
Louisa weet dat ze samen met Pauline, haar zus, geadopteerd is door “oom Arnold en tante Lot,”een liefdeloos paar. Maar Louisa weet niets over haar biologische vader en moeder.
Oom Arnold en Tante Lot nemen dit geheim beiden mee in hun graf en laten Louisa hiermee ontredderd achter.
Op haar 13e jaar is Louisa al uitgehuwelijkt aan J.A., die vele jaren ouder is dan zij en al eerder getrouwd is geweest. Het is geen gelukkig huwelijk. Miskramen, twee kinderen overlijden en drie kinderen, twee zoons en een dochter blijven leven. Louisa mist de liefde in haar leven.
Ze is onzeker en eenzaam.
Ze heeft het gevoel nooit liefde te hebben gekend en verwijt zichzelf daardoor ook geen liefde te hebben kunnen geven aan haar drie kinderen.
Vooral met Ietje, het oudste meisje, heeft Louisa een koele relatie, wat Louisa behoorlijk dwars zit.
Om haar verveling te verdrijven gaat ze lezen. Door de boeken die Louisa leest worden haar ogen steeds meer geopend.
Ze raakt bevriend met haar Chinese buurvrouw, You Leng en haar Javaanse secretaris, Dimas. Iets wat haar man totaal niet goedkeurt. Het past niet voor een Indo-Nederlandse vrouw om bevriend te zijn met Chinezen en Javanen.
Maar door deze vriendschap worden er deuren voor Louisa geopend. Door hen leert ze keuzes te maken en voor zichzelf op te komen. Ze krijt een relatie met Dimas en eert door hem de liefde kennen.
Als haar man overlijdt gaat ze weg uit het saaie Buitenzorg en begint ze een pension. Dan volgt een gelukkige tijd in Louisa´s leven.
Maar de zoektocht naar haar moeder gaat verder en Louisa krijgt eindelijk een antwoord, waardoor ze uiteindelijk het gevoel krijgt bij wie ze thuishoort.
1
1
Reageer op deze recensie
