Drie vrouwen vertellen over Gilead en het is verrassend.

Drie vrouwen vertellen over Gilead en een daarvan is Tante Lydia, de vrouw die ik met plezier een gruwelijk einde wenste (hoewel ik alleen de serie ken). Ze vertelt over haar beweegredenen en die zijn verrassend. Daarnaast vertellen ook 2 jonge vrouwen hun verhaal. De verhalen vullen elkaar aan waardoor je een compleet en genuanceerd beeld krijgt. Een van de vrouwen meldt bijvoorbeeld dat Gilead ook goede kanten had en dat ze die mist.

Over het algemeen vond ik het een mooi verwoord en sterk geschreven verhaal. Helaas waren er soms ook flauwe herhalingen die ik een beetje amateuristisch vond (Tante Vidale die continu aan het snotteren is) en sommige stukken vond ik nogal voorspelbaar. Daarnaast waren er een paar vertaalkeuzes die ik niet sterk vond omdat je het Engels er doorheen hoort. (Slaap lekker en laat de mijten je niet bijten. U legt te veel op haar bord). Aan de andere kant waren sommige keuzes weer heel origineel en sterk. (Ik ben zelf vertaler, dus dit is wellicht een beroepsdeformatie).