Hoopvol teleurgesteld... (no spoilers!)

De zevende zus neemt de lezer mee op wereldreis van Nieuw Zeeland naar Canada, van Engeland naar Ierland en naar Nice en met frequente tussenstops in Genève.
De schrijfstijl en opbouw zijn duidelijk anders dan de vorige boeken van de reeks en dat voel je ook onmiddellijk aan als lezer.
De vele blasé dialogen, de verhaallijnen met té weinig diepgang en sommigen zelfs weinig nut (de reden van de geheimzinnigheid van Merry is bedroevend) vond ik eigenlijk rondweg teleurstellend...
Daarbij kon het thema - de Ierse onafhankelijkheidsstrijd - mij ook iets minder bekoren - dat is persoonlijk uiteraard - maar dat komt zeker mede door het gebrek aan diepgang in de plots. Het verhaal van Nuala is te kort... op p. 562 moeten we uit de stamboom conclusies trekken terwijl deze verhaallijn nauwelijks uitgewerkt werd in het boek. Hetzelfde valt te zeggen over de 2 “hij’s” in het boek. Dat had anders gekund: dat kan Riley veel meeslepender brengen.
Vervolgens volgt er na bijna 700 blz. een vrij abrupt einde, volgend op ellenlange bladvulling, waarbij ik hoop dat de vele open eindes - los van het basisverhaal - worden opgehelderd zullen worden in boek 8!

Het is wel duidelijk dat Merry, zus 7, de link zal zijn tussen Eszu en Pa Salt.
Als boek 8 de strijd tussen Eszu (Zeus) en Pa Salt (Atlas) is, hadden er dan toch niet meer hints moeten zijn?
Ik ben toch benieuwd naar boek 8... dus...
Hoopvol blijf ik rekenen op Lucinda Riley om van deel 8 opnieuw een pareltje te maken!
Ik heb er alle vertrouwen in na bijna 4500 leesplezier...