Lezersrecensie
Gewéldig!!
Recensie van Davidsster door Kristina Ohlsson
Over de auteur:
Kristina Ohlsson heeft vanaf haar eerste boek (Ongewenst) mijn hart gestolen. Ze schrijft zo prettig, zo intelligent. Na boek 2 (Verzwegen) volgde Engelbewaarders. Een geweldig boek, alleen al door de opzet ervan. Paradijsoffer bekeek ik met opgetrokken wenkbrauwen: Fredrika Bergman maakte geen deel meer uit van het team van Alex Recht, maar was werkzaam op het ministerie. Toch bleek het ook weer een heerlijk boek.
Davidsster is het 5e boek van Ohlsson, wederom met Fredrika, Alex en Peder. En met de in boek vier opgedoken Edin Lundell.
Voor mij is Davidsster, met Engelbewaarders, een van de allerbeste van Ohlsson.
Over het boek:
Het boek telt 416 pagina’s, inclusief een vrij persoonlijk dankwoord van 4 pagina’s.
Het boek begint met een kort hoofdstuk dat zich in het verleden afspeelt.
Het verhaal zelf beslaat zes dagen: van woensdag 25 januari 2012 tot en met maandag 30 januari 2012. Aan het einde nog een staartje van begin februari 2012. Geen van de hoofdstukken heeft titels of nummers.
Elke nieuwe dag wordt vooraf gegaan door een fragment van ‘de afloop’ - zes fragmenten in totaal dus.
De korte inhoud:
Alex en Fredrika krijgen te maken met de moord op een onderwijzeres én op twee kinderen van dezelfde Joodse school in Stockholm. De schooljuf had een crimineel vriendje. De ouders van de beide jongens laten duidelijk niet het achterste van hun tong zien. Of is er tóch een verband tussen de moorden en zo ja, welk? Peder is per direct voor een termijn van zes maanden als veiligheidsman in dienst van deze school. Door zijn recherchekwaliteiten heeft hij een toegevoegde waarde voor het team van Alex, met wie hij bepaalde informatie deelt.
Verder staat het papierjongetje centraal in het boek. Om te voorkomen dat kinderen zich bij nacht en ontij buiten begeven gaat het verhaal in sommige Kibboetsen in Israël dat het papierjongetje rondwaart en kinderen meeneemt.
Is deze legende tot leven gewekt en zo ja, wie is dan het papierjongetje in deze bizarre moordzaken?
Mijn mening:
Wat een gewéldig goed verhaal. Het mooiste vind ik dat je bij het eerste fragment een bepaald idee hebt en dat idee beklemt je het hele boek. Op pagina 236 krijg je dan een alinea voor je kiezen waardoor het idee van fragment 1 helemaal kán wijzigen: 180 graden gedraaid. Of toch niet?
Alleen al die spanning is voldoende om het boek een dikke aanrader te vinden. Maar het hele verhaal is zo ontzettend goed. En wreed. En triest.
Gelukkig heeft Ohlsson besloten zich fulltime aan het schrijven te gaan zetten. Ben erg benieuwd naar deel zes.
Over de auteur:
Kristina Ohlsson heeft vanaf haar eerste boek (Ongewenst) mijn hart gestolen. Ze schrijft zo prettig, zo intelligent. Na boek 2 (Verzwegen) volgde Engelbewaarders. Een geweldig boek, alleen al door de opzet ervan. Paradijsoffer bekeek ik met opgetrokken wenkbrauwen: Fredrika Bergman maakte geen deel meer uit van het team van Alex Recht, maar was werkzaam op het ministerie. Toch bleek het ook weer een heerlijk boek.
Davidsster is het 5e boek van Ohlsson, wederom met Fredrika, Alex en Peder. En met de in boek vier opgedoken Edin Lundell.
Voor mij is Davidsster, met Engelbewaarders, een van de allerbeste van Ohlsson.
Over het boek:
Het boek telt 416 pagina’s, inclusief een vrij persoonlijk dankwoord van 4 pagina’s.
Het boek begint met een kort hoofdstuk dat zich in het verleden afspeelt.
Het verhaal zelf beslaat zes dagen: van woensdag 25 januari 2012 tot en met maandag 30 januari 2012. Aan het einde nog een staartje van begin februari 2012. Geen van de hoofdstukken heeft titels of nummers.
Elke nieuwe dag wordt vooraf gegaan door een fragment van ‘de afloop’ - zes fragmenten in totaal dus.
De korte inhoud:
Alex en Fredrika krijgen te maken met de moord op een onderwijzeres én op twee kinderen van dezelfde Joodse school in Stockholm. De schooljuf had een crimineel vriendje. De ouders van de beide jongens laten duidelijk niet het achterste van hun tong zien. Of is er tóch een verband tussen de moorden en zo ja, welk? Peder is per direct voor een termijn van zes maanden als veiligheidsman in dienst van deze school. Door zijn recherchekwaliteiten heeft hij een toegevoegde waarde voor het team van Alex, met wie hij bepaalde informatie deelt.
Verder staat het papierjongetje centraal in het boek. Om te voorkomen dat kinderen zich bij nacht en ontij buiten begeven gaat het verhaal in sommige Kibboetsen in Israël dat het papierjongetje rondwaart en kinderen meeneemt.
Is deze legende tot leven gewekt en zo ja, wie is dan het papierjongetje in deze bizarre moordzaken?
Mijn mening:
Wat een gewéldig goed verhaal. Het mooiste vind ik dat je bij het eerste fragment een bepaald idee hebt en dat idee beklemt je het hele boek. Op pagina 236 krijg je dan een alinea voor je kiezen waardoor het idee van fragment 1 helemaal kán wijzigen: 180 graden gedraaid. Of toch niet?
Alleen al die spanning is voldoende om het boek een dikke aanrader te vinden. Maar het hele verhaal is zo ontzettend goed. En wreed. En triest.
Gelukkig heeft Ohlsson besloten zich fulltime aan het schrijven te gaan zetten. Ben erg benieuwd naar deel zes.
1
1
Reageer op deze recensie
