That’s the sound of your brain crackin’

“Het probleem is niet dat we niet praten Arthur, het probleem is dat niemand luistert”

Arthur, een 19 jarige jongen uit Huissen (spreek uit Huussen) worstelt met zijn Indische identiteit en hoe die zich verhoudt tot anno nu, waarin zijn moeder haar gezicht wit poedert om witter over te komen. In de weekenden bezoekt Arthur hardcorefeesten om de spanning uit zijn lijf te dansen.

Rauwe debuutroman vol knaldrang - het is bijzonder evocatief geschreven en door de soepele schrijfstijl leest het lekker weg. Zware thematiek wisselt af met lichtvoetige humor (“Natuurlijk willen ze de goede vrede bewaren. Het Indische equivalent van een bataljon blauwhelmen zijn we. Overal waar confrontaties dreigen komen wij de-escaleren. ‘Joehoeee, spekkoek iemand? Gezellig.”)

Een prachtig verhaal over hoe de Indische cultuur van zwijgen uitwerkt in de 2e/3e generatie. Als indo zijnde vond ik veel herkenbaarheid, het is mooi hoe Couvreur dat “Indische gevoel” op papier kan zetten zonder zwijmeling of dweperige nostalgie. Ga het lezen!